Panorama =มอแกน ยิบซีแห่งทะเลอันดามัน

หากใครเป็นคนที่ชอบเดินทางไปหมู่เกาะสุรินทร์เป็นประจำแล้ว ย่อมจะต้องรู้จักชาวเลกลุ่มนี้ครับ ชาวเลกลุ่มสุดท้ายที่ยังคงมีประเพณีแบบดั้งเดิม ในฉบับของตนเองอยู่

เมื่อวาน ช่อง 9 พี่ชายเรียกให้ผมเปิดดูครับ พอเจอปุ๊บ คราวนี้ขยับไปไหนไม่ได้เลย(หนังสือเดี๋ยวมาอ่านต่อ พักก่อน)

จำได้ว่า พี่แดง เคยพูดว่า มีรายการพาโนราม่า เป็นสารคดีเกี่ยวกับทะเล ออกอากาศ คืนวันจันทร์ หลังปีใหม่ ผมดูรายชื่อคณะทำงาน มิน่า มี มนุษย์กบไทยด้วย มีพี่วินิจ รังผึ้ง และพี่นัท สุมนเตมีย์ด้วย

ผู้ใหญ่บ้าน นามสกุล “กล้าทะเล” ซึ่งเป็นนามสกุลพระราชทาน เล่าให้ฟังถึง วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป จากที่เคยเดินทาง ระหว่างทะเลไทย-พม่า มีชีวิตอยู่บนเรือกับครอบครัว มีความอิสระเสรี

พอมีการกำหนดเขตแดนน่านน้ำ ก็ทำให้ต้องมาใช้ชีวิตบนเกาะแทน(ฉากที่อ่าวแม่ยาย อ่าวไทรเอน และอ่าวอื่นๆ สวยมากๆครับ)

จากที่เคยจับปลา เมื่อมีการออกกฎหมาย ก็ทำไม่ได้เหมือนเคย มอแกนหลายคน ต้องไปรับจ้างขับเรือให้กับอุทยาน ในขณะที่คนแก่และสตรี บ้างก็ประดิษฐ์งานต่างๆ ไว้ขายนักท่องเที่ยว

เมื่อได้เงิน จึงนำเงินที่ได้ ไปซื้อข้าว หาเลี้ยงชีพ

หลังสึนามิ ชีวิตของชาวมอแกน เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เริ่มมีวัฒนธรรมชาวเมืองเข้ามา เช่น มอแกนบนหาดราไวย จ. ภูเก็ต ที่พูดภาษาปักษ์ใต้ได้แล้ว ในขณะที่เด็กๆชาวมอแกน ก็เริ่มมีโอกาสได้เรียนหนังสือ

ผมยังจำได้ครับ อ. พันธ์ทิพย์ กาญจนจิตรา สายสุนทร อาจารย์สอน กฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคล บอกผมในชั้นเรียนว่า “ปิดเทอม จะไปหาชาวมอแกน ช่วยเรื่องสัญชาตื” (อยากไปด้วยสุดๆครับ)

อาจารย์ ไป work เรื่องสัญชาติครับ น่าดีใจว่า ปัจจุบัน ชาวมอแกนได้สัญชาติไทยแล้ว
แม้วิถีชีวิตของชาวมอแกนจะเปลี่ยนไป แต่มอแกนบนเกาะสุรินทร์ ยังคงนับถือเทพเจ้าอยู่ ยังคงมีประเพณี ลอยเรือ เพื่อขจัดสิ่งไม่ดีออกไปอยู่

มีการบรรจุ ประเพณีของชาวมอแกนในหนังสือด้วยครับ เด็กๆจะได้ไม่ลืมชาติกำเนิดของตัวเอง

หากใครคิดถึง ชาวมอแกน ไปเยี่ยมเยียนพวกเขาได้นะครับ ซื้อขนมไปฝากเด็กๆ หรือไปช่วยอุดหนุนสินค้าพวกเขาก็ได้

หากได้เห็นประเพณีที่เก่าแก่ นับว่าคุ้มซะยิ่งกว่าคุ้มครับ


หมายเหตุ ภาพจากการไปเกาะสุรินทร์ครั้งล่าสุด เป็นรูปแกะสลัก เทพเจ้าของชาวมอแกนครับ