รถไฟฟ้าใต้ดิน MRT
หลังจากมีการก่อสร้างรถไฟฟ้าใต้ดิน การเดินทางในกรุงเทพสะดวกขึ้นมาก แม้ว่าบางเส้นทางรถไฟฟ้าใต้ดินอาจจะยังเข้าไม่ถึงก็ตาม
ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ใช้บริการรถไฟฟ้าใต้ดินบ่อยมาก ไม่ว่าจะไปที่ไหน ผมมักจะนำรถไปจอดที่นี่แทบทุกครั้งแล้วหาทางไปต่อ ไม่ว่าจะเปลี่ยนจากรถไฟฟ้าใต้ดิน เป็นรถไฟฟ้า BTS ก็ตาม
บางเส้นทางที่ว่า ไม่มีทั้งรถไฟฟ้าใต้ดิน ไม่มีทั้งรถไฟฟ้าBTS ผ่าน เป็นคนอื่นคงเลือกนั่งรถเมล์ นั่ง Taxi หรือขับรถไปเอง แต่ผมใช้บริการรถใต้ดินอยู่ เช่น ผมไปธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ , ไปสอบที่โรงเรียนชิโนรส ก็นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปลง สถานีหัวลำโพง แล้วนั่งรถตุ๊กตุ๊ก รถเมล์ หรือ Taxi ต่อ(ที่สำคัญประหยัดเวลาได้กว่ามากครับ ในสภาวะรถติดแบบนี้)
จึงไม่มีคำว่า รถไฟฟ้า รถไฟฟ้าใต้ดิน ไม่ผ่าน สำหรับผม มีแต่ว่าใกล้ที่สุดจะลงสถานีไหนได้บ้าง
เมื่อวานนี้ ผมไปงานรับปริญญาลูกเหม็น เพื่อนโอวีที่ศูนย์สิริกิติ์ โดยสารรถใต้ดินเช่นเคย
วันนี้คนเยอะมากในรถไฟฟ้าใต้ดิน ที่สำคัญมีสาวๆเยอะ(มาก)
“ สงสัยแถวนี้ มีคนขุดท่อไว้เยอะ” ผมเลยเดินตกหลุมบ่อยเหลือเกิน
พอมาถึงที่งาน สถานการณ์ดีขึ้นกว่าเดิม เพราะมีท่อเยอะแยะไปหมด เดินไปก็ตกหลุมไป งานรับปริญญานี่เป็นแหล่งรวมสาวๆจริงๆ
ไม่นานนักผมก็เจอลูกเหม็น พร้อมกับช่างกล้องชื่อแป้น สาวร่างเล็กที่มาถ่ายรูปให้แบบฟรีๆ(ผมว่าประหยัดเงินได้มากเลย) ถึงแดดร้อนมาก เมื่อถ่ายรูปแล้วจึงไปหาที่หลบแดด
ต่อด้วยฝน เพื่อนลูกเหม็นอีกคน ที่มาแสดงความยินดีด้วย บัณฑิตยังไม่สามารถเข้าไปด้านในอาคารได้ในตอนนี้ เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่า พระองค์เจ้าโสมฯ จะเสด็จผ่านมา
แต่ผมก็สนใจแต่สาวคนหนึ่งซึ่งหน้าตาน่ารักมาก ยากที่คนกิเลสหนาอย่างผมจะละสายตาไปจากเธอได้
เมื่อถึงเวลา ผมลาลูกเหม็นก่อนที่จะเจอกันอีกครั้งในตอนค่ำ ที่งานวชิราวุธ Home Coming Day
เพราะผมมีเล่นบาสเกตบอล ตอนบ่ายสามโมงกันศิษย์ปัจจุบัน ซึ่งผมนัดกระจิ๋ม เพื่อนโอวีอีกคนไปเล่นบาสด้วย(ปีหนึ่งมีครั้งเดียวเท่านั้น)
ก่อนออกคุ้นๆว่าจะเดินสวนกับดาราที่ชื่อ ใหม่ สุคนธวา(ชอบแสดงบทร้ายน่ะครับ แต่ก็สวยดี)
วันเสาร์ที่รถติดมาก ผมกลับไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย เพราะไม่ถึง20 นาที ผมก็มาถึงรถไฟฟ้าใต้ดินสถานีลาดพร้าว
แถมสามารถบริหารเวลาได้อย่างเที่ยงตรงด้วย
ยอมจ่ายมากกว่ารถเมล์หน่อยแต่ผลที่ได้คุ้มซะยิ่งกว่าคุ้มครับ
4 Comments:
ดีค่ะ
ใช้รถไฟฟ้าใต้ดิน หรือลอยฟ้า...ประหยัดเวลาได้เยอะ (ยกเว้นช่วงที่เสียเป็นประจำนะ อิ อิ อิ)
Pouletเคยมีประสบการณ์ "ลอยฟ้า"ด้วยแหละคุณกระสาบ!!! แต่นานแล้วตั้งแต่เค้ายังไม่ได้เปิดให้บริการต่อสาธารณะชนค่ะ...เป็นรุ่น "หนูทดลอง"ไง..ตอนที่ติดค้างเติ่งอยู่แรกๆ แหม..ขำกันใหญ่ หนุกหนาน (ในรถนั่นรู้จักกันเกือบทุกคนค่ะ) แต่พอนานๆเข้า จาก 5 เป็น10 เป็น15 แล้ว20 นาที...ไม่หนุกแล้วอ่ะ เพราะไม่มีคำอธิบายอะไรให้ แล้วมันเริ่มร้อนขึ้นทุกที เหมือนแอร์ไม่ทำงานไปเรื่อยๆค่ะ....ในที่สุดก็ต้องเดินทางไปข้างหน้า แล้วถอยกลับมาให้เราหลุดออกมาได้ !!!!
ให้ทายว่าเพราะอะไรถึงเป็นแบบนั้น ;b
ผมจำได้แค่ 2 เหตุการณ์ครับ
ถ้าเป็นรถไฟฟ้า บีทีเอส ก็ที่สยาม ที่เกิดค้าง เลยต้องให้คนไปรับ ออกมา
กับรถใต้ดิน เอ็ม อาร์ ที ที่มีรถอีกคันถอยมาชน
ผมเดาว่าคงเป็นเหตุการณ์แรกครับ
ไฟฟ้าดับหรือเปล่าหนอ
โอ้ยยยย....กว่าจะได้มาเฉลย...
ที่สยามค่ะ แต่ไม่ใช่ครั้งที่คุณกระสาบบอกนะ ก่อนนั้นอีก แต่เป็นครั้งที่ไม่ปรากฎในสมุดปูมไง
เหตุผลที่ "พวกเรา" ไปแคะได้มาจาก "แหล่งข่าวที่ไม่สามารถเปิดเผยได้" คือไอ้เจ้าหัวรถจักร..มันต้องมี 2 ข้างใช่ป่ะ...แต่ตอนนั้นข้างที่นำเรามา อิ อิ อิ...เกิดเหตุขัดข้องไม่มีการใส่คำสั่งให้เปิดประตูจ้ะ..เลยต้องแก้ไขก่อนพวกเราจะหมดลมหายใจด้วยการแล่นแถมป้ายไปก่อน แล้วกลับมาด้วยรถจักรอีกหัวไง...โชคดีนะคะ ที่ไม่ลืมใส่คำสั่งที่หัวด้านนี้
555555555......
อ้อ นึกภาพออกครับ
ว่าแต่โชคดีจริงๆ ไม่งั้นแย่เลยครับ
Post a Comment
<< Home