ตามรอยมนุษย์กบ...ไปพัทยา(2)

30 ตุลาคม 2548

รวมพล 7 โมงครึ่ง พี่ป๋อม สาวคนเดียวที่ไม่ดำน้ำในวันนี้ ขับรถไปส่งที่ ร้านต้มเลือดหมู(จำชื่อร้านไม่ได้ครับ แต่จำได้ดีว่าเคยมากินกับเพื่อนๆแล้ว มีชื่อเสียงมาก คนตรึมทุกเช้า)

นอกจากพวกผม ที่ร้านยังมีนักดำน้ำอีกกลุ่มหนึ่งด้วย แสดงให้เห็นว่า ในวันเสาร์-อาทิตย์ ทะเลพัทยา ไม่เคยเหงาจากมนุษย์กบที่มาเยี่ยมเยียน ธุรกิจการดำน้ำกำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ผู้คนหันมาเรียนดำน้ำกันมากขึ้น

รถของพี่ฝ้าย โดยพี่โก้(Divemaster ในอนาคต) เป็นคนขับ พาผม พี่พิช พี่ป้อม พี่ต่อ และเจี๊ยบ มาถึงท่าเรือพัทยา(Pattaya Port) สถานที่ประจำในการลงเรือของนักดำน้ำ Scuba

ส่วนพี่หนึ่งกับแฟน และพี่โก้ (Instructor) ไปคนละลำกับเราโดยนำนักเรียนอีก 1 ชุด ไปสอบที่เกาะริ้น

เรือ รุ่งวรวรรณ 7 เคลื่อนตัวออกจากท่าเรือพัทยาไปสู่เกาะสาก สถานที่ดำน้ำในวันนี้ ถึงแม้ว่า เกาะสากผมจะมาดำแล้ว เมื่อครั้งก่อนแต่สำหรับใต้ทะเล ไม่มีจุดดำน้ำที่ไหน น่าเบื่อสำหรับผม เพราะผมชอบศึกษาสัตว์ทะเล การพบกันทุกครั้งจึงเหมือนการพบเพื่อนอีกโลกหนึ่ง ที่นี่ ผมได้เจอไมค์กับเพื่อนสาว มารอบนเรืออยู่ก่อนแล้ว

เป็นข่าวดีสำหรับผมที่ไม่ต้องใส่เสื้อยืดลงน้ำ เพราะมี Wet Suit สำรอง เมื่อลองสวมดู แม้จะฟิตบ้างแต่ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่ใช้ได้

เมื่อได้อุปกรณ์เรียบร้อย ผมประกอบแท็งค์อย่างคุ้นเคยมากขึ้น นำ BCD ประกอบเข้าที่แท๊งค์เปิด โอ-ริง หมุนวาวล์ออก นำ Regulator มาสวมกับวาวล์แทงค์แล้วหมุนล็อค โดยปลายสายมา เสียบกับ Inflator เปิดอากาศเช็คดู(บิดมอเตอร์ไซด์แล้วหมุนกลับครึ่งรอบ) เป็นอันเรียบร้อย ก่อนขึ้นไปคุยกับพี่ๆ ชั้นบน

พี่ป้อมแนะนำให้รู้จักพี่เอื้อย ที่มาทบทวนการดำน้ำหลังจากไม่ได้ดำมาหลายปี

นอกจากนั้นก็ยังมีพี่จุ๊ยกับแฟน มา Fun Dive ด้วย

เรือ รุ่งวรวรรณ 7 พาเรามาถึงเกาะสากบริเวณทิศเหนือ สถานที่ดำน้ำของเราในวันนี้ สำหรับนักดำน้ำ มีความทรมานเล็กๆ ในการดำน้ำอยู่ 2 แบบ คือ ดื่มน้ำมากไปก็จะปวดฉี่(ไม่ไหวก็ปล่อยไปเถอะ แต่ครั้งแรกจะลำบากนิดนึง เหมือนเด็กฝึกหัด) หากดื่มน้อยไปก็จะคอแห้ง กระหายน้ำมาก (หากอยากจะกินน้ำทะเลก็ตามใจ แต่อย่าลืมกลับมาคาบ Regulator ด้วยนา) ทางที่ดีไม่ควรมากเกินไปและน้อยเกินไป จึงจะไม่เข้า 2 กรณีดังกล่าว

หลังจากเปลี่ยนชุดเรียบร้อย ก็ Clean Mask ด้วยแชมพู หรือน้ำลายก็ได้ จะได้ไม่เป็นฝ้า เห็นเพื่อนใหม่ใต้ทะเลอย่างชัดเจน แบกแท็งค์ สวมฟิน กระโดดด้วยท่า Giant Stride (ผมไม่ลืม แผ่นปลาแน่นอน ขอลองของใหม่หน่อยนะ)


Dive 8 รวมก๊วนสัตว์หน้าตาประหลาด

ที่นี่ มีพื้นทรายเป็นส่วนใหญ่ แต่ผมคิดว่า ผมจะต้องเจออะไรแปลกๆแน่ๆ ในไดฟ์นี้ เราว่ายกันมาทางด้านตะวันตก

และแล้วผมก็พบเพื่อนใหม่ หน้าเก่าอย่างปลาวัวหนาม Fan-bellied leatherjacket(Filefish) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Monacanthus chinensis ซึ่งผมเจอที่เกาะล้าน บริเวณใต้สะพาน เมื่อ 3 เดือนก่อน มาคราวนี้ได้เห็นเขาแบบนานๆ แม้ลักษณะจะมีเขา หางพัด สีไม่สวย ไม่ถูกใจนักดำน้ำบางคน แต่สำหรับผม เขาคือของแปลกที่นี่ ซึ่งหาดูไม่ง่ายในจุดดำน้ำอื่น ในเมืองไทย เพราะเขาจะลอยตัวอยู่นิ่งๆ ในไดฟ์นี้ผมมีโอกาสได้เจอพวกเขาอีก 2 ตัว(รวมเป็น 3 ) โดยเฉพาะตัวสุดท้าย อยู่ใกล้ปะการังเล็กๆกอหนึ่ง ผมเฝ้าดูเขา บนพื้นทราย ในระยะประชิด เห็นลักษณะที่น่ารักของปลาวัวหนามอย่างชัดเจน

ปลาประหลาดตัวต่อมา อยู่บนพื้นทราย คือ ซีมอส มีชื่อแบบไทยๆว่าปลาผีเสื้อกลางคืน อยู่ในสกุล Pegasus(คนละตัวกับปลาผีเสื้อกลางคืนในอันดามันนะครับ ตัวนั้นจะชื่อ Short Dragonfish อยู่ในสกุล Pegasidae) ปากมีลักษณะคล้ายปลาจิ้มฟันจระเข้(มีลักษณะยาวเป็นท่อ) ลำตัวไม่เกิน 7 ซม มีปีก 2 ข้าง กางออกเหมือนผีเสื้อ ส่วนหางตรง

ผมเห็นกองทัพเม่นทะเล Sea Urchin กำลังเคลื่อนตัวมาข้างหน้า เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพวกเขาเดินอย่างชัดเจน ทุกๆครั้งจะเห็นอยู่นิ่งๆมากกว่า

ภายในวงล้อมของเหล่าเม่นทะเลนั้นเอง ผมได้พบปลาหน้าตาประหลาดอีกตัวหนึ่ง กลมกลืนกับพื้นทรายคล้ายปลาหิน เห็นได้ชัดว่า พวกเขาใช้ครีบเดินมาข้างหน้า ชื่อของเขา คือ Indian Walkman(ภายจากทะเลไทยดอดคอมครับ) ผมดีใจที่ได้เห็นเขาเป็นครั้งแรก หลังจากได้ยินชื่อและเห็นภาพมานาน(ไม่รู้ว่าพัทยาก็มี แต่ก็พบเห็นได้ไม่บ่อยนัก)

จากนั้นก็เห็น Horse Pipefish เป็นปลาจิ้มฟันจระเข้ชนิดหนึ่ง ดูจากรูปร่างที่ยาวและเพรียวของเขา ก็เดาได้ว่า ต้องรวดเร็วแน่นอน

ตาโตๆ ชอบลอยตัวนิ่งๆ อยู่เป็นฝูงเป็นเอกลักษณ์ของ ปลากระรอกลายแดง(Redcoat) ผมมักจะพบพวกเขาเกือบทุกไดฟ์ ในการมาพัทยา

ปลาแพะ(Goatfish) ใช้หนวดที่ยื่นออกมา 2 เส้น เคลื่อนไปตามพื้นทราย เหมือนมันกำลังค้นหาอะไรอยู่ แต่หนวดสีเหลืองของมันบวกกับหน้าตา ทำให้ผมนึกถึงแพะจริงๆ ขึ้นมาทันที

ตัววัดอากาศของผม มีอากาศรั่วออกมา พี่พิชก็มาจับดูหลายทีอยู่เหมือนกัน(คงไม่เป็นไรมั้ง)

เจ้าเก่าของผม ว่ายผ่านไปอีก 1 ตัว พวกเขา คือปักเป้าหนามทุเรียน(Porcupinefish) พึ่งเห็นภาพในทีวี ที่นักดำน้ำแกล้งให้มันพองตัวแล้วโชว์นักนักท่องเที่ยวในเรือดำน้ำ(เก่งจริงอย่าใส่ถุงมือซิ พวกแกล้งสัตว์)

พบปลิงทะเล (Sea Cucumber) 2 ชนิด ชนิดหนึ่ง อ้วนและขนาดใหญ่มากๆ ช่างน่าเกรงขามเสียจริงๆ อีกตัวหนึ่ง มีปุ่มออกมารอบๆลำตัว

นอกจากนั้น ผมยังพบ ปลาสลิดหิน(Damsel fish) ฟองน้ำครก(Neptune ‘ s cup sponge) และ ดาวทะเล(Star Fish)

ก่อนขึ้นจากน้ำ ผมเริ่มไม่มีความสุข เพราะท้องแข็ง (ไม่ใช่หัวเราะ) แต่ปวดฉี่มากๆ ยิ่งกระแสน้ำเย็นลงๆ ผมยิ่งทรมาน โชคดี เมื่อ 3 เดือนก่อน ผมได้ฝึกฉี่มากแล้ว(ฉี่ภายใต้ Wet Suit บางครั้งมันยากนะครับ ไม่เชื่อลองถามเจี๊ยบดูได้) จึงรู้สึกสบายขึ้น (อ่อ ขึ้นมาอย่าลืมทำความสะอาดชุดด้วยนะครับ สงสารคนใช้ต่อ ฮ่าๆๆๆ)

เราขึ้นไกลจากเรือมาก จึงต้องตีขากลับเรือนานพอสมควร

ในไดฟ์นี้ แม้ผมจะไม่เจอปลาในแผ่นที่เอาลงไป แต่ผมหวังว่า ไดฟ์หน้าจะได้เห็นอย่างแน่นอน

ก่อนกินข้าวก็เปลี่ยนถังอากาศสำหรับไดฟ์ต่อไปให้เรียบร้อย

อาหารเติมพลัง มีไก่ทอดกระเทียม แกงเผ็ดหน่อไม้ ของหวานก็ยังมีแก้วมังกร(ที่มีเมลส่งมาบอกว่า มีสารก่อมะเร็ง) ไม่สนล่ะ ขอกินก่อน อ่อ มีปีโป้ด้วย เป็นขนมครับ(ไม่ใช่ภาษาวัยรุ่น)

ผมไม่กล้ากินเยอะมาก เพราะเคยมีประสบการณ์คลื่นไส้เกือบอ๊วกเพราะกินมากเกินไป แม้คราวนี้จะมีเวลาพักเป็นชั่วโมงก็ตาม

ช่วงนี้ พี่ป้อมลงทบทวนทักษะให้กับพี่เอื้อย สั่งไว้ว่า ถ้าขึ้นมา พวกเราก็เตรียมตัวลงได้เลย

พี่พิช กระโดดลงน้ำจากชั้นสองของเรือ ทำให้ผมนึกถึงเด็กฝรั่งลูกของ Eva ที่กระโดดมาจากชั้นสอง เช่นเดียวกัน (ตอนไปเกาะช้างครับ)

เมื่อพี่ป้อมขึ้นมา พร้อมเสียงเรียก เป็นสัญญาณให้เราลงไปเปลี่ยนชุด

ก่อนลงไดฟ์นี้ เมื่อเปิดอากาศมีเสียงรั่วออกมาจากที่เดิม พี่คนหนึ่งจึงช่วยเปลี่ยน Regulator อันใหม่ให้กับผม คราวนี้ มีหน้าปัดสีเหลือง รูปร่างออกโบราณนิดนึง