สิปาดัน....มหัศจรรย์ทะเลเซเลเบส(13)

Dive 14 กางปีกออก-ปลาแมงป่องปีศาจและการแสดงตัว!!!

ลงมากับ Ramil ครับ พี่แกชี้ให้ดู ปลาตัวแรกทันที เป็นกลุ่มครอบครัวปลามีดโกน(Razor Fish) 30 ตัว ยังคง Concept เดิม คือ การว่ายน้ำที่แปลกประหลาด เอาหัวทิ่ม คงยากที่จะหาปลาชนิดไหนเลียนแบบได้

มาดำน้ำข้ามทะเลไกลขนาดนี้ ยังได้เจอเพื่อนเก่าที่อาศัยอยู่ประจำ ณ อ่าวไทยอย่าง ปลาการ์ตูนอินเดียนแดง(Pink Anemonefish) ด้วย
เพื่อนเก่าที่เจอทุกครั้งที่อันดามันอย่างปลาปักเป้าหน้าหมา(Blackspottled Puffer) ก็มาด้วยนะ

ที่ Lobster Wall น้ำค่อนข้างใส ทำให้ผมนึกถึงทริปอันดามันใต้กับมนุษย์กบไทยอยู่เหมือนกัน ที่นั่น คือ เกาะดอกไม้ จ.ภูเก็ต เป็นไดฟ์สุดท้าย และเป็น Wall Dive ซะด้วย สวยงามมาก

Ramil ขยัน เรียกผมตลอด เวลาเจอ “ของ”(ก็แหงละครับ ก็มีผมคนเดียวที่ตามเขานี่ คนน้อยก็มีส่วนดีอยู่บ้างเหมือนกัน) (“ของ” เป็นศัพท์ของนักดำน้ำครับ “การหาของ” ก็คือ หาสัตว์ทะเลนั่นแหละ) อะไรหว่า ที่หิน มีสามตัว เป็นทากเปลือยชนิดหนึ่งครับ(ชื่อขอติดไว้ก่อน)

จากทากกลับมาที่ปลาการ์ตูน เป็นปลาการ์ตูนลายปล้อง(Clark ‘ s Anemonefish) ที่มีการผันแปรของสีได้หลากหลาย อย่างที่เห็นตอนนี้ ก็จะมีตัวสีดำสลับลายสีขาวใบหน้าเปื้อนเหลืองครีบหูสีเหลืองและครีบหางสีเหลือง กับตัวสีดำสลับลายสีขาวใบหน้าเปื้อนส้ม ครีบหูสีส้มและครีบหางสีขาว

กลับมาที่ทากอีกครั้ง นี่เป็นทากปุ่มชนิดหนึ่งครับ

กุ้งใน ปะการังลูกโป่ง ตาดีจริงๆ Ramil ชี้ให้ดู

รูปร่างเหมือนปลาหิน ตัวนี้ Ramil ก็เรียกผม ตอนแรกคิดว่าธรรมดาครับ ก็ปลาแมงป่องทั่วไปมิใช่เหรอ แต่พอเห็นครีบหูสีส้มๆ ที่กางออกมา ทำให้ผมทราบในทันที

“ปลาแมงป่องปีศาจ” นี่หว่า!!!!

จำรูปจากในหนังสือที่บ้านได้ดีครับ ปลาแมงป่องปีศาจ(Devil Scorpionfish) ตัวที่ผมเห็นนี้ มีลำตัวสีขาว ที่ปีกสีส้มที่เด่นมากๆ มีจุดสีดำที่ปีก ค่อนข้างหายากในบ้านเราเหมือนกัน

ส่วนอีกตัว นี่ล่ะครับที่คุ้นกันดี ปลาแมงป่องเกล็ดเล็ก(Tassled Scorpionfish) เป็นปลาแมงป่องที่เจอบ่อยที่สุดในเมืองไทย

พี่เต่าตนุ(Green Turtle) กำลังนอนสบายเลย คงอีกนานเลยนะ กว่าจะได้กลับมาเยี่ยมพี่ที่นี่อีก

Fire Dartfish หรือปลาลูกดอกเพลิง หนึ่งในปลาบู่ทะเล ไม่ค่อยชัดเท่าไรครับ แต่ขืนรอ Landing ก็คงหลบเข้าไปโพรงแน่ กดไว้ก่อนๆ

ในโพรงมีปลาไหลมอเรย์หน้าปาน(Darkspottled Moray)ด้วย เขี้ยวงี้แหลมเชียว ไปล่ะครับ ไม่อยากยุ่งด้วย เดี๋ยวพี่กัดผม

ลายแบบนี้ จำได้ๆ ปลาวัวหางพัด(Scrawled Leatherjacket)นั่นเอง ใกล้ๆก็มีปลาปักเป้ากล่องเหลือง(Yellow Box Fish)ด้วย

แก้ตัวใหม่ครับ ถ้าหากใครอยากเห็นติ่งเนื้อรอบปากของปลาแมงป่องเกล็ดเล็ก(Tassled Scorpionfish) นะ

ส่วนอีกตัวน่าจะชนิดเดียวกัน เพราะเห็นติ่งเนื้อ แต่สีค่อนข้างแปลกกว่านิดหน่อยตรงที่มีสีชมพูอ่อนๆด้วย อาจเป็นขนาดที่ยังไม่โตเต็มวัย(ขนาดตัวเท่าหัวแม่มือก็เคยเจอมาแล้วครับ มือเกือบโดนเหมือนกัน สมกับเป็นนักพรางตัว 555)

ปลาไหลมอเรย์ตาขาว(Greyface Moray) ตัวนี้โผล่หน้าออกมาต้อนรับ ดูแล้วหน้าตามันคงไม่ต้อนรับผมเท่าไรล่ะมั้ง

Leaf Scorpionfish หรือ ปลาแมงป่องใบไม้ สีขาว สองตัว ถ่ายจากด้านบนครับ จะลงมาก็ เอ่อ ไม่ดีกว่า จริงๆ ตอนนี้ผมอยากขึ้นแล้วครับ แบบว่า พอดูไดฟ์คอม เวลาค่อนข้างเหลืออีกไม่มาก ที่จะติดดีคอม เลยดำแบบสบายๆดีกว่า รักษาระดับความลึก ไม่ลงไปมากกว่านี้

แต่ Ramil ก็ยังคงเรียกผมมาดูนั่นดูนี่ตลอด ก็ไม่อยากขัดศรัทธาด้วย เขาก็เจตนาดี ทำงานของเขา เลยใช้วิธี ถ้าเรียกก็ไป แต่ถ่ายเสร็จรีบแวบขึ้นมาในระดับที่ตื้นขึ้นทันที(อาจไม่ดีนัก กับการเปลี่ยนระดับ ขึ้นๆลงๆบ่อยๆ)

ทากครับ ก้อนหินก้อนนี้(ไม่ใช่ก้อนนั้น) มีนูดี้ 5 ตัว เป็นครอบครัวกันหรือเปล่านะ

ไปต่อมีทากอีกสองชนิด เยอะจริงๆเลย

ยังไม่หมด ยังมีอีกสองชนิด ที่ไม่ซ้ำกันด้วย ดูง่ายๆว่าเป็นทากหรือไม่ จากพู่ที่โชว์ขึ้นมานี่แหละ

และแล้ว Ramil ก็ทำสัญญานให้ขึ้น เป็นอันจบไดฟ์สุดท้ายของทริปแล้วครับ

อ้าว คนไทยเหรอครับ?

กลับมาที่ SWV ระหว่างที่เดินกลับห้อง ก็เจอกับหนุ่มสาว 2 คน หน้าตาคล้ายๆคนไทยเลยแฮะ ลองถามดูแล้วกัน

“คนไทย หรือเปล่าครับ”

“ใช่ค่ะ”

เฮงครับ กว่าจะเจอคนไทย ครั้งแรกก็วันที่มาถึงที่นี่ พออีกที ก็วันสุดท้ายของการอยู่ที่นี่ พรุ่งนี้ก็จะกลับเมืองไทยซะแล้ว

ฝนเป็นคนไทย ส่วนไคเป็นชาวมาเลเซีย แต่พูดไทยได้ชัดมาก พึ่งมาถึงและพูดเหมือนกับผมเลยว่า พึ่งจะได้เจอคนไทยเหมือนกัน

เขาและเธอมีพยานรักด้วยกันหนึ่งคน และไปๆมาๆระหว่างเมืองไทย(บ้านของฝนที่ยะลา ถ้าจำไม่ผิดนะ)กับบ้านของไคที่มาเลเซีย

ในฐานะที่เป็นคนไทยเหมือนกัน แน่นอนว่าเราคุยกันได้ในหลายๆเรื่อง ฝนไม่ดำน้ำเพราะเธอกลัว ส่วนไคชอบดำน้ำมากๆ มีอุปกรณ์กล้องถ่ายรูปและ Housing มาพร้อมเลย

นัดทานข้าวกันตอนเย็นครับ คืนนี้คงมีอะไรหลายๆเรื่องที่จะคุยกัน

ล่าลายเซ็นต์ Divemaster!!!

มาที่ Dive Center อีกครั้งเพื่อขอให้ Divemaster ที่ผมลงดำน้ำด้วย เซ็นชื่อใน Log Book(นักดำน้ำหลายๆคนก็เลิกเขียนไปแล้วครับ แต่ผมยังเขียนอยู่นะ)

เริ่มจาก Matius ,พี่วิทย์ , Niger , Andyrian , Rika , Jimmy , Froilan นอกนั้น ยังหาตัวไม่เจอครับ เท่าที่ทราบ พี่วิทย์บอกว่า Bobby ไม่อยู่ ไปตาเวา(อดหนึ่งคน) ส่วน Valentine

“นักบวช น่ะเหรอ” พี่วิทย์ยิ้ม

“อ้าว ทำไมเป็น นักบวช ล่ะพี่ 555”

Valentine ป่วยครับ คงไม่ออกมา ปกติ Valentine ก็ไม่ค่อยออกมาด้านนอกเท่าไรอยู่แล้ว(นี่ล่ะมั้ง ที่เรียกว่านักบวช) คงจะอดอีกคนแล้ว ผมไม่น่าชะล่าใจเลย น่าจะให้เซ็นตั้งแต่เนิ่นๆ

“Hey , Phop Do you know Dragon Hotel? ” Andyrian ถามผม

งงครับ ไม่เคยได้ยินแฮะ Andyrian บอกว่า เคยไปพักที่นั่น ครั้งไปกรุงเทพ มันอยู่แถวไหนละเนี่ย

ซักพักไคกับฝนก็มานั่งด้วยครับ เลยนั่งคุยกับพี่วิทย์ด้วยเลย

ถ่ายรูป Dive Center อีกนิดหน่อย เก็บตกในส่วนที่ยังไม่ได้ถ่าย เช่น Dive Site ของ Paradise 1 และ Paradise 2 เป็นต้น

พี่วิทย์บอกว่า Tips ให้ใส่ไว้ในกล่องที่ Dive Center หรือไม่ก็เอาไปให้ Jimmy หรือ Allan ก็ได้ ผมเตรียมไว้ก่อนมาแล้วล่ะครับ ครูตุ๋มก็บอกตามศรัทธา คิดว่าควรจะให้เท่าไร ที่เขาพาเราดำน้ำในทุกๆวัน น่ะ

นึกขึ้นได้ว่า คงหาตัว Ramil ได้ไม่ยากนัก เขาชอบนั่งเล่น internet อยู่ที่ Bar นี่นา ลองไปหาหน่อย และก็เจอด้วยๆ

ที่ร้าน Souvenir Shop ใกล้ปิดแล้วครับ รีบดีกว่า ไม่งั้นอดซื้อ แม้ราคาจะสูงกว่าข้างนอกก็เถอะ ผมเดินดูว่าจะซื้ออะไรดี สุดท้ายก็ได้แผ่นแม่เหล็กติดตู้เย็น กับเสื้อ 2 ตัว มีสัญลักษณ์ แผนที่ และลายที่ชอบ คำนวนเงินซิ โอเคยังพออยู่ๆ

เดินออกมา ร้านอาหารก็ปิดแล้ว ผมควรจะต้องไปพักผ่อนแล้วล่ะ แต่ทิปในมือนี่ ผมไม่อยากใส่กล่องแฮะ อยากให้กับเจ้าตัวเอง ใครก็ได้ ไหนลองถามพนักงานดูซิ

Where is Jimmy?

พนักงานคนนี้พาผมมาที่ห้องๆหนึ่งครับ เมื่อเปิดประตู ออกมาดู

อ้าว เฮ้ย! อยู่กันเพียบ Valentine ก็อยู่ กำลังตั้งวงก๊ง กันเลย

Hey ,Phop - Come in

Divemaster , My Friend

Divemaster กำลังดูหนังกันอยู่ครับ มี Allan , Jimmy , Valentine , Andyrian, Matius

ผมให้ซองเงินกับ Allan และให้ Valentine เซ็น Log Book ให้

Matius ชวนผมก๊งด้วย แล้วบอกว่า พรุ่งนี้ตื่น ตีสี่ พานักดำน้ำไป Morning Dive ที่ สิปาดัน(อึดกันจริงๆ คงไม่นอนกันเลยมั้งเนี่ย 555) (กะจะบอกว่า พรุ่งนี้ผมต้องตื่นเช้า คงไม่ได้แล้วมั้ง 555)

เรียกว่า “เหล้ารำ” หรืออะไรเนี่ยแหละครับ พอซัดหมด พี่แกเติมให้ตลอด สงสัยคืนนี้จะอีกยาว 555

พี่วิทย์ โดนเรียกจากในห้อง มาที่นี่ด้วย แกทำหน้างง เมื่อเห็นผม นั่งอยู่

“กะเอาซอง Tip มาให้เฉยๆ ครับพี่ โดยเรียกมานั่งกินเนี่ย”

พี่วิทย์ก็ได้มาหนึ่งแก้ว และก็มานั่งก๊งด้วย

Valentine เอาเครื่อง Ps2 เกม Tekken มาเล่น Jimmy เล่น Facebook Andyrian นั่งเล่นคอมเหมือนกัน ที่เหลือ นั่งเล่นเกม

“ปกติมี Diver มานั่งดื่มกับ Divemaster ในนี้ บ่อยไหมพี่ โทษทีครับ พี่เลยไม่ได้นอนเลย” ผมถามพี่วิทย์

“ก็ไม่ค่อยบ่อยหรอก นานๆมีแบบเรามาทีนึง ไม่เป็นไรๆ”

ผมบอกว่า ปกติไม่ค่อยดื่ม(ปกติเลือกจะดื่มเบียร์ที่มีแอลกอฮอล์น้อยแทน) แต่นับจากที่แม่จากไป บางครั้ง การดื่ม มันก็อาจจะช่วยลืมความเจ็บปวดได้บ้าง

พี่วิทย์เล่าให้ฟังว่า Divemaster ที่นี่ ได้รับการสนับสนุนที่ดีจากรัฐบาลมาเลเซีย ให้เรียนดำน้ำฟรี ผมมั่นใจว่าเขาต้องปลูกฝังหลายๆอย่างไว้ด้วย ดังที่ผมเห็นจาก Jimmy และ Divemaster ทุกๆคน ที่มีจิตใจอนุรักษ์ดี และดูแลนักดำน้ำอย่างดีด้วย

ส่วนที่ SWV เจ้าของเป็นคนญี่ปุ่น นานๆครั้งถึงจะมา เพราะมีธุรกิจลงไว้หลายที่(มิน่า ถึงมีญี่ปุ่นมาเยอะเหมือนกัน)

Allan ชวนผมเล่นเกมครับ ใครแพ้ออก สำหรับ Tekken ผมถนัด Paul ที่สุด(ตัวที่ผมตั้งๆสีทอง) จำท่ากดไม่ค่อยได้ครับ รู้แต่มีหมัดเหล็กนี่แหละ ท่าหากินของผม แรกๆ ชนะครับ ชนะกระจาย เล่นกับ Valentine กับ Andyrian

พอมาเจอ Allan(รู้สึกจะใช้ Kuma) แย่ครับ ผมโดนหมีกัด เล่นกันไม่กลัวจอยพัง เต็มที่กับชีวิตกันมากๆ สนุกดี 555

มานั่งดื่มต่อ ซักพัก ผู้จัดการรีสอร์ทมาครับ(ที่เหมือนแขก แล้วเดินตรวจตราไปๆมาๆน่ะ) แกจะงงหรือเปล่า ที่มีสิ่งแปลกปลอมในห้อง Divemaster อ้าว เข้ามาร่วมก๊ง ด้วยซะงั้น!!

แกบอกไม่เป็นไรครับ ตามสบายเลย ผมบอกว่า ชอบที่นี่มากๆ ทุกๆอย่าง และจะกลับมาอีกครั้งแน่นอน(แกบอกยินดีมากๆ)

พี่วิทย์เอาแคบหมูมาเปิดให้กินเป็นกับแกล้ม คงจะมาจากนักดำน้ำชาวไทยที่แวะเวียนมาเยี่ยมนี่แหละ

หากผมไม่ได้มาที่นี่คนเดียว ก็คงไม่ได้มานั่งอยู่ที่นี่ ตรงนี้ อาจจะอยู่กับเพื่อนๆที่มาด้วยมากกว่า ฉะนั้น การได้รับโอกาสดีๆ ได้เห็นชีวิตนอกเวลางานของ Divemasterแบบนี้ มันเหมือนกับว่า ผมได้ทำงานอยู่ที่นี่เลยนะ แม้จะอยู่เพียงไม่กี่วันก็เถอะ

เริ่มมึนครับ ดึกแล้วด้วย ของก็ยังไม่ได้จัด พรุ่งนี้ต้องตื่นก่อนตีห้า เรือออกหกโมง ต้องรับผิดชอบตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะกลับเมืองไทย ถ้าอยากกลับถึงบ้านตรงเวลา

ผมอำลา Divemaster ทั้งหลาย อย่างเป็นทางการ ขอบคุณมากๆนะครับ แล้วผมจะกลับมาอีก

“โชคดี ภพ แล้วเจอกัน” พี่วิทย์กล่าว

อากาศเย็นดีครับ มาถึงห้อง ประมาณตีสองมั้ง เงียบสงัด มึนๆกรึ๊บๆอยู่ แต่ต้องจัดของ จะล้มตัวนอนยังไม่ได้ ตรวจของให้ดีๆ มีอะไร ลืมอีกบ้างไหม ล๊อคกระเป๋าให้เรียบร้อย

ตั้งนาฬิกาปลุก ทำให้เหมือนวันที่ตื่นมา Morning Dive แบบว่า ห้ามพลาดนะเว้ย

ต่างกันก็คือ เป็นการเดินทางกลับ เมืองไทยครับ