Thursday, November 11, 2010

สิปาดัน....มหัศจรรย์ทะเลเซเลเบส(5)




“ I don ‘ t believe it!!!” ผมบอก Jimmy ด้วยความตื่นเต้น เกี่ยวกับไดฟ์แรกว่า ไม่น่าเชื่อว่าจะเจอสัตว์ทะเลมากมายขนาดนี้

“Many Many thing” Jimmy หันมาอมยิ้ม เห็นด้วยกับผม แล้วพูดทำนองว่า นี่แค่เริ่มต้น ยังมีสิ่งดีๆมากกว่านี้รออยู่ อีกนะ

จบไดฟ์แรก ผมเริ่มทำตามคำแนะนำของ Jimmy คือ เก็บเข็มขัดตะกั่ว หน้ากาก และฟิน เข้าล๊อคเกอร์ตามหมายเลขของผม นำBCD กับ Regulator แช่น้ำแล้วเอาไปแขวนไว้ตามหมายเลข เช่นเดียวกัน

มาที่หน้า White Board ของ Dive Center ผมยังมีคำถาม ถาม Jimmy อีกหลายคำถาม ทั้งเรื่อง Divemaster ในการดำน้ำแต่ละครั้ง ว่าชื่ออะไร Jimmy บอกว่า จะหมุนเวียนไปเรื่อยๆ ต้องมาดูกันอีกที อย่างตอนบ่าย 2 โมงครึ่ง(Jimmy ชี้ให้ดูที่กระดาน) Divemaster ของผมชื่อว่า Ramil (ก็ตรงกับที่ครูตุ๋มบอกว่า ถ้าเขาจัดให้ดำกับใคร ภพก็ดำไปเถอะ เพราะ Divemaster ของที่นี่เก่งทุกคน ไม่ว่าจะเป็น Bobby , Ron , Niger , Alan) จำได้ว่า ครูตุ๋มแก Request Divemaster คนไทยให้ผม แต่ก็ไม่เห็นเป็นไร ก็ดำน้ำ สื่อสารได้เหมือนกัน ทำยังกับว่าใต้น้ำจะคุยภาษาไทยน่ะ ผมไม่ได้ Mind กับเรื่องนี้นัก ดีซะอีก จะได้เรียนรู้กับ Divemaster หลายๆคน

เมื่อกล่าวถึง Divemaster ฟรอย(Floylan) อยู่ใกล้ๆ พอดี Jimmy จึงแนะนำให้ผมรู้จักกับฟรอยอีกครั้งหนึ่ง ผมถามฟรอยเกี่ยวกับวันสุดท้ายของการดำน้ำ ผมจะดำน้ำได้กี่ไดฟ์ เพราะต้องพักน้ำก่อนขึ้นเครื่องบิน(นี่พึ่งมาวันแรกนะ แต่คิดล่วงหน้านานเกิ๊น 555) ฟรอยบอกว่า 3 ก็ได้ แต่ 2 ก็ดีกว่า(ผมก็นับนิ้วคิดจำนวนชั่วโมงไปว่ากี่ชั่วโมง) และเขาจะเช็คให้ผมอีกครั้งหนึ่ง

ผมถามถึง Bobby ( เพราะครูตุ๋มฝาก(ฝัง) ผมมากับคนนี้ Jimmy ชี้ให้ดูว่าอยู่ตรง Counter และพาผมมารู้จักกับ Bobby(ตอนแรกฟังว่าบู้บี้ 555)


Thank you very much Bobby!!!!!!


ผิวคล้ำ สวมหมวก ใส่ต่างหู เหมือนพวกเด็กแร๊บโย่ และพูดภาษาไทย หลังจากเราทักทาย Bobby เขาจะตอบกลับมาเลยว่า “ครับ”(คงพูดไทยได้เป็นคำๆครับ แต่ไม่ทั้งหมดหรอก) ชายคนนี้ดูมีอัธยาศัยดีทีเดียว

ผมเล่าว่าครูจุ๋ม ครูตุ๋ม แห่งบริษัทมนุษย์กบไทยส่งผมมา และเกิดเหตุผิดพลาดซึ่งไม่ได้เกิดจากความผิดของผม ตามโปรแกรมดำน้ำ ผมมี 2 Boat Dive ในวันนี้ แต่เพราะนายโป๊งเหน่ง คนขับรถ ไปรับผมช้า ทำให้มาถึงที่นี่สาย จึงทำให้ผมเหลือแค่ Boat Dive ตอนบ่ายเท่านั้น

Bobby ดูจะเข้าใจ ปัญหาของผม สีหน้าดูเหมือนจะบอกว่า มันไม่น่าจะเป็นแบบนี้ เขาบอกว่า จะให้ Extra Dive กับผม(ฟรี 1 ไดฟ์) ผมดีใจมาก ดีใจจนออกนอกหน้า กล่าวขอบคุณ Bobby ฟรอย และ Jimmy

ลงชื่อ Sunset Dive ตอน 5 โมง 20 (Divemaster ชื่อ Rika ญี่ปุ่นแน่ๆ แบบนี้) ผมบอก Jimmyว่าอยากดูเจ้าแมนดาริน(Mandarin Fish) (ครูตุ๋มบอกว่า Request ได้ทันที ถ้าอยากดูอะไรก็ขอให้บอกได้) ให้ผมไปหาเอง ยังไงก็ไม่เจอครับ มี Divemaster ดีกว่าแน่ๆ

ส่วนเช้าวันพรุ่งนี้ Jimmy จัดให้ผมไปสิปาดันเลย(โอ้ เยี่ยมเลย) ผม Request Early Morning เพราะอยากดูเจ้าปลานกแก้วหัวโหนก(Bumphead Parrotfish) แม้ในกลุ่มที่จัดให้ จะไม่ใครตื่นเช้าแบบ Early Morning (แน่นอน คนไทยไม่มีหรอก จะมีได้ยังไง ยังไม่เจอเลยซักคน 555) แต่ไม่เป็นไรครับ ครูตุ๋มบอกว่า ถ้าไม่โดนก็ไปซ้ำในวันต่อๆไปได้(ผมต้องยอมว่ายังไงก็ได้ครับ สภาพมันเกิดขึ้นเพราะผมเลือกที่จะมาคนเดียว ฉะนั้นสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นในอนาคต อาจจะดี หรืออาจจะไม่ดีก็ได้ ผมไม่รู้หรอกและใครๆก็ไม่รู้)

ในเรื่อง Self Dive Jimmy บอกว่า ห้ามลงหลัง 18.00 น. สามารถลงคนเดียวได้ แต่ก่อนลง ต้องลงชื่อ และเวลาที่จะลง พอขึ้นมาก็ต้องเขียนเวลาขึ้น ว่ากี่โมง ถ้าได้เวลายังไม่กลับมา จะมีคนออกตามหาทันที(สบายแฮ ครับ กลัวว่า ถ้าหา Buddy ไม่ได้ เขาจะไม่ให้ลงซะอีก แต่อย่าห่วงครับ ผมไม่ทำอะไรประมาทอยู่แล้ว)หาก Self Dive แล้ว ถ้าจะลงอีกก็ต้องพัก 1 ชั่วโมงนะ ถึงจะลงได้ ว่าแต่วันนี้คงยังลงไม่ได้ครับ เพราะลงชื่อ Sunset Dive ไปแล้วน่ะ

เอาเป็นว่า คุยรายละเอียดได้มากพอสมควร ไปเอากุญแจที่วางไว้ตรงหน้า Counter แล้วไปกินข้าวดีกว่า ว่าแต่เบอร์อะไรวะ ลืมไปแล้ว 555

Bobby บอกว่า พรุ่งนี้ผมจะเป็น Diver คนไทยคนเดียว ใน Sipadan Water Village ผมงงและถามว่า มีคนไทยมาด้วยเหรอ Bobby ชี้ให้ดู กลุ่มคนไทย 2-3 คนตรงนี้

“สวัสดีครับ พี่เป็นคนไทยเหรอครับ”

“ใช่ครับ”

พี่วิจิตรกับเพื่อนๆ มาตั้งแต่กลางสัปดาห์ครับ จะกลับวันพรุ่งนี้ มาที่นี่เป็นครั้งที่สอง ชอบสิปาดันมาก และก็พักที่นี่แหละเมื่อคราวก่อน แต่หลายปีมาแล้ว บ่ายนี้ก็จะดำเป็นไดฟ์สุดท้ายของทริป ทั้งหมดแปลกใจที่ผมมาคนเดียว แกบอกว่ากลุ่มคนไทยมาเยอะ 2-3 กลุ่ม
ใหญ่ๆ ประมาณ 30 กว่าคน หรือมากกว่านั้น(อุตส่าห์ดีใจว่าเจอคนไทย กลายเป็นว่าเจอแป๊บเดียวเอง จะกลับกันหมดแล้ว นี่จะตามรอยพี่หมอ Jeafish ให้เหมือนเลยใช่ไหมเนี่ย 555)

“เดี๋ยวไปที่ร้านอาหารหรือเปล่า ไปกินข้าวด้วยกันนะครับ” พี่วิจิตรชวน

เดินไปตามสะพานไม้อันแสนคลาสสิค ร้อนเท้ามาก กว่าจะรู้ตัวก็เดินไปแล้วเกินครึ่งทาง นึกขึ้นได้ว่า รองเท้าแตะอยู่ที่ Dive Center นี่หว่า โอ้ย พองแล้วเว้ย รีบจ้ำๆ ไปเอารองเท้าแตะก่อน ถึงที่ร่ม แทบจะกระโดดเข้า Dive Center เลยครับ 555

“ล้อเล่น แน่ๆ” ระหว่างเดินออก ที่ผิวน้ำตรง Dive Center ผมเห็นปลาสิงโต(Common Lionfish) ด้วยครับ ภาพแบบนี้หายากมากแล้ว
ในเมืองไทย จะเจอแต่ปลาสลิดหินลายบั้ง ที่มากินขนมปังจากนักท่องเที่ยว อันเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ระบบนิเวศเปลี่ยนแปลง ที่นี่เขาดีมาก ไม่มีการให้ขนมปังกับปลา ทุกคนมีจิตสำนึก และผมไม่เห็นภาพปลาสลิดหินแบบในเมืองไทยอยู่ที่นี่เลยนะ


Meet Thai Group and Thai Divemaster!!!


เดินเข้าร้านอาหาร มีอาหารให้เลือกเยอะ ว่าแต่นั่งตรงไหนดีหว่า แล้วโต๊ะไหนคือคนไทยล่ะ มองเห็น สาวมาเลเซีย Lai Lee และ Lee อยู่ตรงนั้น แต่กะว่านั่งกินกับพี่วิจิตรก่อนเพราะบอกแกไปแล้ว จากนั้นไปหาสาวๆมาเลเซียก็ยังไม่สาย

รอจนพี่วิจิตรมาครับ แกชี้ไปที่โต๊ะนี้ ก็เข้าไปนั่ง สวัสดีทักทายทุกคน คุยกันตามประสาคนไทย แต่ที่ทุกคนแปลกใจเหมือนกัน ก็คือว่า ผมมาคนเดียว(แน่นอนครับ มันน้อยคนที่จะมาแบบนี้นะ ส่วนใหญ่ก็มากับเพื่อนเป็นกลุ่ม เว้นแต่อยากมาจริงๆ แบบหาวันว่างยาวๆ ยาก แบบผม)

“นี่ไง Divemaster คนไทย ชื่อวิทย์ คนนี้แหละ”

อ๋อ คนนี้นี่เอง แต่ยังไม่ได้คุยอะไรเท่าไรครับ ก็ทักทายก่อน ยังไงผมอยู่อีกหลายวัน ได้คุยแน่ๆ

เก็บรายละเอียดที่พวกพี่ๆไปดำน้ำกัน เขาไปเจอเจ้าปลานกแก้วหัวโหนก(Bumphead Parrotfish) ตอนวันไปดำที่สิปาดันด้วยนะ(ลืมอธิบายครับ ที่ตั้งของ Sipadan Water Village คือ Mabul Island นะ) ผมบอกว่า พรุ่งนี้ผมออก 7.30 น. เพราะไม่มีใครออก Early Morning พี่ๆบอกว่า ไม่แน่หรอก บางคนออกเช้าก็ไม่เจอ บางวันก็เจอตอนสายๆ 10 โมงนะ ไม่เสมอไปหรอก แต่ล้วนทุกคนแนะนำให้ผมไปสิปาดันสองวัน ถ้าสามารถไปได้(พี่หมอหมูและอีกหลายๆคนก็บอกครับ)

ขอเบอร์ติดต่อพี่วิจิตรไว้ก่อนเลย เผื่อคราวหน้าเขาจัดทริป(อันนี้เป็นทริปของ ดำน้ำ ดอดคอม ครับ) วันว่างตรงกัน ผมก็อาจจะมากับพวกเขาและพวกเธอก็ได้ และจะส่งเรื่องดำน้ำ เมื่อผมเขียนเสร็จให้พี่ๆอ่านอีกด้วย

ได้เวลาแล้ว ไปหาสาวๆบ้าง......

Lee ถามว่า ผมไปดำน้ำมาเป็นยังไงบ้าง ผมบอกว่าเยี่ยม และจะโชว์รูปให้ดู คืนนี้ พวกเธอไปเดิน เล่นถ่ายรูปบนเกาะกันมาครับ ว่ากันว่า ไม่ควรถามอายุผู้หญิง บางคนอาจมีเคือง แต่ผมจะลองถามดู เริ่มจากให้ทายอายุผมก่อน เหลือเชื่อว่า Lee ทายถูกด้วย(Lai 27 ส่วนอีกสอง Lee 26 ครับ)

คนมาเลเซียอย่างพวกเธอ ก็คือ คนจีนนี่แหละ เพียงแต่ว่า อาศัยอยู่ที่นี่ และที่มาเลเซียก็มีคนจีนเยอะเหมือนกัน(ผมก็ครึ่งจีนเหมือนกัน เพียงแต่หน้าตาไม่ค่อยเหมือนเท่านั้นเองมั้ง 555)

มีซุปแปลกๆครับ สีเหลืองๆ สาวๆให้ผมลอง(คุณลุงคนหนึ่งก็ให้สาวๆลองก่อนเหมือนกัน) พอจิบๆดู ไม่เผ็ด รสชาดเหมือนแกงกระหรี่ แต่กลัวจะท้องเสียครับ ซดหมดนี่ตายแน่ๆ แค่ลองดูเฉยๆ น่ะ

ถ่ายรูปกันหน่อย(ไม่ลืม ขอ E-Mail) เพื่อส่งรูปให้ด้วย กลับห้องดีกว่าครับ ไดฟ์ต่อไป 2 โมงครึ่ง นี่ก็จะบ่ายสองแล้ว ผมไปย้ายห้องจาก Temporary room ไปอยู่ห้องจริงๆซะเลยดีกว่า

หลังจากที่ไปติดต่อที่หน้า Front ว่าห้องโอเคแล้ว ก็ไปย้ายของกันเลย ลาก่อน Temporary room ว่าแต่ของเยอะจัง 555 ดูดีๆ อย่าลืมอะไรล่ะ


My Room is Sipadan 103!!


ห้องใหม่ คือ Sipadan 103 ครับ(ที่นี่มีชื่อห้องหลายแบบ ห้อง Mabul ก็มีนะ) แต่ห้องที่ผมได้ ก็คงเป็น Standard เหมือนกัน แต่มี 3 เตียงแน่ะ แถมพักคนเดียวด้วย(เยี่ยม) ตอนแรกนึกว่าจะต้องมาแชร์กับคนอื่นที่ไม่รู้จัก แบบว่ากลัวของมีค่า หายน่ะ

วิวสวยกว่า ห้อง Temporary room มากๆ ก่อนเข้าประตูก็วิวทะเล เข้าไปด้านในห้อง เปิดประตูนอกชานออก ก็วิวทะเล โอ้ สวยจริงๆ มีห้องน้ำ มีโต๊ะ มีราวแขวนเสื้อผ้า มีพัดลม มีน้ำดื่ม ชื่นชมห้องได้ไม่นาน เอารูปของแม่ออกมาตั้งก่อน แม่จะได้เห็นวิวทะเล จะได้พักผ่อน ใกล้เวลาแล้ว ไป Dive Center ก่อนนะครับแม่


Jimmy or Junior!!!!


กำลังงงครับ ผมทักคนผิดแน่ๆ เข้าใจว่าเป็น Jimmy จริงๆมีคนที่หน้าคล้ายๆ มีหนวด ผมยาวเหมือนกัน ชื่อ Junior เป็นเจ้าหน้าที่ประจำ Dive Center นี่แหละ พอเล่าให้ Jimmy ฟัง แกตลก แล้วบอกว่า เป็นพี่น้องกับ Junior พอไปถาม Junior บอกว่าไม่ใช่ Junior กับ Jimmy ก็ฮาซิครับ 555

เจอพี่วิจิตรกับกลุ่มเพื่อนๆเยอะเลย คราวนี้คนไทยเต็ม Dive Center

“ไปดำน้ำ ลำไหนครับ” พี่วิจิตรและกลุ่มเพื่อนๆถาม

“ไป Lady Yan Yan ครับ”

คนละลำกับพี่ น้อง Inter มาก ฝรั่งหมดเลยนี่ เยี่ยมๆ เก่งๆ(555 ไม่มีปัญหาครับ ที่หลีเป๊ะก็ดำมาแล้ว ชาวต่างชาติหมด เหมือนกัน)
อุปกรณ์ที่แขวนไม่อยู่แล้ว ไปอยู่ในเรือเรียบร้อย ก่อนลงก็ไปเช็คดีๆ ว่าของเราอยู่ตรงไหน แต่งตัวให้เรียบร้อย ขึ้นเรือกันเลย ......

เรือออกพาไปดำน้ำของที่นี่ จะเป็น Speed Boat ลำนี้ชื่อว่า Lady Yan Yan ซึ่งจะพาผม คนไทยคนเดียว และ Diver ฝรั่งผมทอง มาในจุดที่ไม่ไกลจาก Sipadan Water Village นัก ชื่อว่า Ribbon Valley อยู่ที่เกาะ Mabul โดย Divemaster Ramil ชายผิวเข้มๆ(ชื่ออะไรกันแน่ ผมถาม รามิล รามิน หรืออะไร พวกฝรั่งหัวเราะกันใหญ่ ผมบอกว่าจะเอาไปเขียนหนังสือน่ะ555) Ramil บอกให้ทราบว่า ให้ดำน้ำกี่นาที ดำไปทางไหน จะมีอะไรให้ดูบ้าง และระบบ Buddy(ผมดูฝรั่งอีกคน) ว่าแล้วไปลุยกันเลยครับ!!


Dive 2 Leaf Scorpionfish หาง่ายๆแบบนี้เลย!!!!


อุณหภูมิน้ำ 30 องศา สบายๆ ถ่ายรูป Leaderไว้ซะหน่อย ฟองน้ำที่นี่ สีประหลาดดีครับ ไม่เคยเห็นเลย Ramil ชี้ให้ดูสัตว์ทะเลตัวแรก นั่นคือ กระเบนจุดฟ้า(Blue-Spotted Stingray) ค่อยๆถ่ายๆ

Ramil ชี้ให้ดูอีกคราวนี้ ผมตกใจพอสมควร เป็นครั้งแรกที่เห็น Leaf Scorpionfish ชื่อไทย คือ ปลาแมงป่องใบไม้ ตัวนี้สีออกชมพู ลักษณะลำตัวแบน คล้ายใบไม้ซึ่งปลาแมงป่องใบไม้ ใช้ลักษณะพิเศษนี้ในการเคลื่อนที่ด้วย เมืองไทยมีก็จริงแต่หาระดับยากมากนะ(ผมคิดว่า Ghost Pipefish หรือจิ้มฟันจระเข้ปีศาจยังหาง่ายกว่าอีก)

Wow! ปลากบครับ ดูจากผิวหนังเป็นปุ่มปมแบบนี้ คล้ายปลากบผิวปุ่ม(Warty Frogfish) มากๆ ตัวนี้มีสีแดง ปลากบเป็นหนึ่งในปลาที่นักดำน้ำชื่นชอบ ระยะหลังในเมืองไทยก็ถูกคุกคามซะด้วย


ยังไม่พอ Ramil เรียกอีก คราวนี้เป็น ปลากบผิวปุ่ม(Warty Frogfish) สีส้ม นับเป็นปลาที่รูปร่างประหลาด ครีบท้องพัฒนาคล้ายขา แถมปลาชนิดนี้เวลาล่าเหยื่อ จะมีคันเบ็ดไว้สำหรับล่อเหยื่อด้วย ธรรมชาติสร้างมาเพื่อให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ครับ
เจ้า Red Fire Goby ปลาบู่สีแดง หรือปลาลูกดอกเพลิง(Fire Dartfish) ออกมาทักทาย ถ่ายซะหน่อย แต่ต้องนิ่งๆ

และแล้วโชคชะตาก็นำพาให้เราพบกันอีก(ชื่อ Dive Site ก็บอก) สิมิลันปีก่อน ผมเจอปลาไหลริบบิ้นครั้งแรก(Ribbon Eel) เป็นวัยเด็ก(ไม่มีเพศ) เราได้มาเจออีกครั้งในคราวนี้ แต่ ในระดับความลึกที่น้อยกว่า แถมสว่างกว่าเดิม แต่ถ่ายยากชะมัด 555

ไปอีกนิด Ramil เรียกอีก คราวนี้เป็นวัยที่โตขึ้นมาของ Ribbon Eel (เป็นเพศชาย)ลำตัวสีฟ้าสลับเหลือง เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นสีนี้ด้วย(ถามว่ารู้ได้ไง ในตำราบอกครับว่า สีอะไรเป็นเพศอะไร และโตเต็มวัยจะเป็นสีเหลืองทั้งหมด เป็นเพศหญิง ก็ต้องติดตามดูสีนี้ต่อไป) ปลาไหลริบบิ้นเป็นหนึ่งในปลาที่มีหลายเพศในตัวเดียวครับ

เล็กมากๆ ถ้า Ramil ไม่เรียกก็คงไม่เห็น แกเอากระดานมาเขียนอธิบายว่า Tube Worm Blenny เป็นปลาตั๊กแตนหินชนิดหนึ่งครับ ปกติจะหดเข้ารู ถ้าเราเข้าไปใกล้ แต่ตัวนี้ ผมพยายามนิ่งๆ ถ่ายได้แฮะ

Leaf Scorpionfish อีก คราวนี้มีสีขาว อีกตัวก็มีสีน้ำตาล ทำไมมันเยอะจริง หาง่ายมาก รวมไดฟ์นี้ก็ประมาณ 5 ตัวครับ สีไม่ซ้ำกันเลย


นอกนั้นก็มีปลาเก๋าหน้าแดง(Black-tipped grouper) ปลาปักเป้าเล็กหลังบั้ง(Black-Saddled Toby) ปลาปักเป้าหนามทุเรียน(Black Blotched Porcuppinrfish) ปลาปักเป้าหน้าหมา(Blackspotted Puffer) ดาวทะเล(Sea Star) ปะการังอ่อน(Soft Coral) ทากเปลือย(Nudibranch) สวยๆ 3 ชนิด ปลาหูช้างครีบยาว(Teira Batfish) กั้งตั๊กแตน(Mantis Shrimp) ปลาไหลมอเรย์ตาขาว(Greyface Moray) ปลาแมงป่องอีกหนึ่งชนิด ซึ่งยังไม่แน่ใจเรื่องชนิดนัก เพราะยังไม่เห็นครีบหูสีส้ม(เดาๆว่า Devil Scorpionfish)

ขึ้นมา มีฝรั่งทำ Mask หลุดครับ ผมขึ้นช้าก็ช่วยมองตาม แต่ฝรั่งอีกคนช่วยลงไปเก็บให้พอดี

ฝรั่งที่เป็น Buddy กล่าวขอบคุณผม ไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร อาจเป็นเรื่องที่ผมถามเขาใต้น้ำละมั้ง ว่าโอเคไหม ก็ชำเลืองๆดูเขาอยู่

Ramil บอกให้ดูนี่

ไดฟ์สองจบลง กับของหายากที่ Ramil ชี้ให้ดู ต้องยอมรับว่า Ramil หาของเก่งจริงๆ

0 Comments:

Post a Comment

<< Home