ข่าวสารจากเพื่อน...ผู้เสียสละ

ผมมีเพื่อนและรุ่นพี่ที่จบโรงเรียนเตรียมทหารหลายคน ทุกคนล้วนเคยอยู่โรงเรียนเดียวกับผมมาก่อน แต่เพื่อทำตามความฝันของตนเองที่อยากเป็นคนในเครื่องแบบ ทำภารกิจเพื่อประเทศชาติ พวกเขาเหล่านั้นจึงต้องออกจากโรงเรียนเก่า สอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหาร เพื่อเดินตามเส้นทางของตัวเอง
ปัจจุบันเพื่อนของผมต่างก็แยกเหล่าไป มีทั้งทหารบก ทหารเรือ ทหารอากาศ ตำรวจหรือแม้กระทั่งกลับมาอยู่ในสายอาชีพใกล้ๆตัวเรา อยากกัปตัน ผู้ควบคุมเครื่องบิน เป็นต้น

หลายเดือนก่อน ผมทราบข่าวในเว็บรุ่นว่า งิ้ว(ธีรพงษ์ สุวรรณเวช) ต้องไปลาดตระเวนที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เพื่อนๆทุกคนต่างก็เป็นห่วงงิ้วกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ แต่อีกด้านก็รู้สึกภูมิใจแทนงิ้วและครอบครัวว่า งิ้วได้ทำหน้าที่เพื่อประเทศชาติบ้านเมือง เป็นผู้เสียสละมากกว่าใครๆ ผมจึงได้แต่จดเบอร์งิ้วไว้เพื่อถามข่าวคราวการทำงานและให้กำลังใจเพื่อน

วันนี้ที่สภาทนายความ เจ้าเด็กหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาสวัสดีผม ผมงงพร้อมหันไปด้านหลัง(มันสวัสดีคนที่อยู่ด้านหลังหรือเปล่าหนอ ก็ไม่มีนี่นา) ซึ่งเด็กคนนั้นสวัสดีผมนั่นแหละ ผมลองสังเกตดู นี่คือน้องเจ้างิ้วนี่นา(วิทยา สุวรรณเวช)

น้องเจ้างิ้วจบกฎหมายมาจากมหาวิทยาลัยกรุงเทพ วันนี้มาติดต่อเรื่องเกี่ยวกับการร้องเรียนทนายความ ที่ฝ่ายมรรยาท ทำให้ผมเริ่มนึกถึงเจ้างิ้วว่า ป่านนี้มันจะเป็นอย่างไรบ้างนะ จึงลองโทรศัพท์สอบถามดู

“ว่าไง เพื่อน” เจ้างิ้วน้ำเสียงยิ้มแย้ม มันเล่าให้ฟังว่าช่วงนี้ก็ไปๆมาๆ บางทีก็กลับไปประจำการที่จังหวัดกาญจนบุรี ตอนนี้พึ่งขึ้นมาประจำการที่ อำเภอ สุไหงโกลก อีกครั้ง เมื่อวันก่อนรถทหารพึ่งถูกระเบิดไป โชคดีว่าอยู่คนละหน่วย

งิ้วบอกว่า คืนนี้ก็ต้องออกไปลาดตระเวนอีก ผมเห็นตรงกันกับมันว่า ปัญหาที่นั่นแก้ไขยากเพราะเวลาโจรก่อเหตุก็หนีเข้าหมู่บ้าน ไม่ก็สุเหร่า พอเจ้าหน้าที่ของรัฐเข้าไปก็ไม่มีใครให้ความร่วมมือ(ตรงกับที่ผม เคยคุยกับพี่ดนัย อาจารย์ใหญ่ใน รร แห่งหนึ่ง ใน อ เจาะไอร้อง เปี๊ยบ)

งิ้วบอกอีกว่า เจ้าหน้าที่ของรัฐตกเป็นเป้าได้ตลอดเพราะที่นั่นทุกคนแต่งตัวเหมือนๆกัน ไม่สามารถที่จะแยกได้เลยว่าใครเป็นชาวบ้าน ใครเป็นผู้ก่อการร้าย

ก่อนวางสาย ผมอวยพรให้งิ้วระมัดระวังตัวและตั้งใจทำงานเพื่อประเทศชาติต่อไป ตัวมันเองก็ดูจะมีความรับผิดชอบในหน้าที่มากเช่นกัน

และนี่ คือ เรื่องของเพื่อน....ผู้เสียสละที่ผมอยากจะเล่าให้ฟังครับ