คนทะเลเยือนลำปาง

เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ หน่วยงานของผมได้จัดสัมมนา “กฎหมายปกครองท้องถิ่น”โดยในคราวนี้จัดขึ้นที่ โรงแรมเวียงทอง จังหวัดลำปาง ซึ่งนักเดินทางอย่างผมก็ไม่มีพลาดอีกเช่นเคย

ในความเป็นจริงแล้ว คราวนี้เป็นคิวของเพื่อนของผมที่จะได้ไปแต่การที่เป็นผู้หญิงจึงไม่ค่อยสะดวกในบางเรื่อง ผมจึงอาสา(อย่างเต็มใจ)ที่จะไปแทนให้
เมืองลำปาง ผมยังไม่เคยไปเยือนซักครั้ง เวลาไปภาคเหนือก็เคยไปแต่เชียงใหม่ เชียงราย(ก็ไปกับที่บ้านทั้งนั้นแหละ)จะให้แบกเป้มาเที่ยวเหนือก็คงไม่มา(มีเงินก็เอาไปลงทะเลหมดครับ) แต่ก็ยอมรับว่าแม้จะไม่ใช่จังหวัดที่คาดหวังแต่การเดินทาง มักจะทำให้ผมมีประสบการณ์ดีๆเกิดขึ้นเสมอๆ

แม้ลำปางจะไม่คึกคักเท่าเชียงใหม่ แต่ที่นี่มีเสน่ห์ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติได้ สังเกตจากจำนวนชาวต่างชาติที่โรงแรม นอกจากนี้รถม้าของลำปาง ก็ยังเป็นสิ่งบ่งบอกถึงวิถีชีวิตที่น่าอนุรักษ์ไว้เช่นกัน(ม้าเท่มาก เลยขอถ่ายรูป อัดวีดีโอหน่อย)

ผมเจอทนายคนหนึ่งมาเข้ารับอบรม เธฮมีปัญหาที่ขาทั้ง 2 ข้าง ต้องนั่งรถเข็น แต่มีความพยายามอย่างมาก เธอขับรถเก๋งกลับบ้านด้วยนะ(ผมมีโอกาสไปส่งเธฮจึงเห็น) นี่เป้นตัวอย่างที่ดีสำหรับคนที่กำลังท้อแท้ หมดหวังในชีวิตครับ

ตลาดลำปางในยามค่ำคืน มีของกินมากกว่าแดนอีสาน จ. สุรินทร์ ที่ผมพึ่งไปมาเยอะ ไม่ต้องกลัวในการกินอาหารเพราะมีสารพัดอย่าง ไม่ว่าเป็นอาหารตามสั่ง ข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง ข้าวเหนียว ยำต่างๆ ไส้อั่ว โรตี เป็นต้น ที่สำคัญสาวเหนือ ผิวขาว ทรมานจิตใจกันจริงๆเลย (ให้ตายซิ)

ผมได้มีโอกาสพูดกับสาวเหนือกลุ่มหนึ่ง ในวันที่ทนายความเข้ารับการอบรม ได้เรียนรู้ภาษาเหนือจากพวกเธอด้วย เช่น คำว่า ก๊ะ แปลว่าใช่ นอกจากคำพูดจะน่ารักแล้ว เสน่ห์ของพวกเธอก็ทำเอาผมยิ้มกริ่ม(เอ๊ะ ยังไง) ผมไม่แปลกใจแล้วว่า เหตุใดถึงกล่าวว่า สาวเหนือมีเสน่ห์มากมาย(ภาคอื่นอย่าพึ่งน้อยใจ ยังไงก็ต้องมีปัจจัยอื่นๆประกอบด้วย ทุกภาคมีเสน่ห์ ไม่เหมือนกันครับ)

ขากลับผมมาไหว้พระที่วัดพระธาตุลำปางหลวง สถาปัตยกรรมที่นี่สวยมากครับ ผมได้ไปยกช้างด้วยนิ้วก้อย(เขาให้ผู้ชายยกนิ้วก้อยครับ) อธิษฐานแล้วถ้าจะเป็นจริง ครั้งแรกต้องยกได้ ครั้งที่สองต้องยกไม่ได้(อาจดูเป็นเรื่องจิตวิทยาได้เหมือนกัน)แต่ผมก็ดีใจล่ะครับ ว่าครั้งที่สอง ผมยกไม่ขึ้น(อธิษฐานอะไรน่ะเหรอ ไม่บอกหรอก ฮ่าๆๆ)

น่าเสียดายว่า ผมมาทราบภายหลังว่า วัดที่ผมเข้าไปเป็นหนึ่งใน UNSEEN THAILAND ด้วย(พระธาตุหัวกลับ ไงครับ) ต้องบอกตัวเองว่า ซื่อบื้อจริงๆ ไปทั้งที พลาดได้อย่างไร(พี่ๆที่ทำงานก็เข้าไปดูที่บ้านไม้เก่าๆข้างๆพระธาตุเพียงคนเดียวเองครับ คนอื่นๆก็อดดูเหมือนกัน)

คราวหน้า ผมจะต้องศึกษาสถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดนั้นๆบ้าง ถึงจะไม่ใช่การไปท่องเที่ยวเองก็เถอะ ไม่งั้นผมจะพลาดสิ่งดีๆไป เสียชื่อนักเดินทางตัวยงหมด