ความดันทุรังที่เลือกได้ และความพึงพอใจ ของข้าพเจ้า

การเดินทางไปทำงานใน 2 วันแรก ผมเลือกที่จะขับรถไปจอดที่วัดราชนัดดา(บริเวณภูเขาทอง)เสียค่าจอดตลอดวัน 30 บาท เนื่องจากว่า แถวนั้นจะหาที่จอดรถ(อย่างสบายใจ ไร้สีกากี) นั้น ยากมาก

แต่ในส่วนลึกในจิตใจของผมนั้น ไม่ได้อยากขับรถมาหรอกครับ แม้จะสบายกว่าก็ตาม ครั้นจะนั่งรถเมล์มาอย่างเดียว ก็ไม่ได้ใช้รถ(มีความจำเป็นต้องใช้ เพราะหลังเลิกงาน ผมจะต้องใช้รถมาเรียนหนังสือที่ศาลแพ่ง รัชดา)

คำตอบที่ผมถวิลหาอยู่ตลอด วาดฝันมาตลอด ก่อนที่จะเริ่มทำงานเสียอีก คือ รถไฟฟ้าใต้ดิน(MRT)และรถไฟฟ้า(ฺBTS) ผมรู้สึกอิจฉาเจ้าอ้อม เพื่อนโอวีที่ทำงานก่อนผม แต่กลับเดินทางไปทำงานโดยรถไฟฟ้าใต้ดินอย่างสะดวกสบาย บริหารเวลาได้ง่าย แล้วผมจะทำอย่างไรล่ะ เพื่อที่จะไม่ลำบากสำหรับตัวผมมาก พึงพอใจ และการเดินทาง ราคาอยู่ในเกณฑ์ที่รับได้

ถ้าเริ่มแปลกใจว่า อยู่ราชดำเนิน จะไปทำงานโดยรถไฟฟ้าใต้ดินเหรอ ตลกล่ะมั้ง?(ถ้าไม่ใช่แถวรังสิต ผมจะดันทุรังไประบบขนส่งที่แสนจะสะดวกสบายจนได้ซิน่า)

ผมใช้เวลาช่วงวันศุกร์ที่มีม็อบรากหญ้า มาจากต่างจังหวัดเพื่อมาเชียร์นายก ลองเดินทางมาโดยรถใต้ดิน โดยลงที่สถานีหัวลำโพง ซึ่งขามาถ้าจะเลือกเส้นทางที่ไม่ผ่านสนามหลวงนั้น จะมีรถเมล์น้อยมาก (ใครติดตามข่าว คงทราบดีว่าสนามหลวงมีอะไร) มาทำงานได้ 3 วัน ผมก็มาสายซะแล้ว แต่ไม่กลัวครับ เปรี้ยวน่ะ ใครจะทำไม (ล้อเล่นครับ มันจำเป็น ที่ต้องลองเส้นทางครับ เลยทำให้นั่งรถเมล์ผิดสาย)

ส่วนขากลับถ้าจะไม่ผ่านสนามหลวง รถเมล์ก็น้อยอีก(ต้องยอมรับว่าสนามหลวงเป็นศูนย์กลางที่รถเมล์ส่วนใหญ่ผ่าน) หลังจากได้คำแนะนำจากพี่ๆที่สภาทนายความ ทำให้ผมมีความหวังมากขึ้น พร้อมที่จะลองอีกครั้งในวันจันทร์ (วันจันทร์เป็นม็อบกู้ชาติครับ) เลยไม่เอารถมาอีก

ถ้าเหลือการเดินทางเพียง 2 ทาง คือ ขับรถไปเอง หรือ ขับรถไปจอดที่รถไฟฟ้าใต้ดินแล้วนั่งรถเมล์ต่อ ต่อไปนี้เป็นรายละเอียดที่ผม คำนวณออกมา(ขอย้ำว่า คงไม่มีสาวๆคนไหน ที่จะมาเดินทางแบบผมแน่ๆ จะสบายที่สุดก็ไม่ใช่ จะลำบากที่สุดก็ไม่เชิง แต่ที่แน่ๆ ผมพอใจมากครับ)

โปรแกรมแรก ขับรถไปทำงาน

ออกจากบ้านย่านเสนานิคม ผ่านไปทางประชาชื่น ลัดเลาะผ่านราชวัตร ผ่านโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย เลี้ยวขวาวัดเบญจมบพิตร เข้าสู่ถนนราชดำเนิน(เลี่ยงอนุเสาวรีย์ชัย) 6 โมง 20 นาที ถึงที่ทำงานประมาณ 7 โมง 20 นาที

ขากลับออกจากที่ทำงาน 16.45 น(กลับทางเดิม) ถึงศาลแพ่งรัชดา เวลา 18.30 น

ค่าเดินทางต่อวัน ไปกลับ 40 กิโลเมตร รถยนต์กินน้ำมัน 1 ลิตร ต่อ 10 กิโล น้ำมันราคาตอนนี้จะพุ่งลิตรที่ 27 อยู่แล้ว ตีว่า ใช้วันละ 4 ลิตร (27คูณ 4 บวก 30 ค่าจอดรถ ก็ 30 บาท ตีซะ 140 แล้วกันต่อวัน)

ข้อเสีย ไม่ได้อ่านหนังสือสอบระหว่างทาง(จำเป็นมาก) นอนหลับไม่ได้(หลับใน แน่นอน) แถมอดดูสาว ระหว่างทางด้วย จะแวะที่ไหนก็ต้องจอดรถ ค่าเดินทางแพงกว่าโปรแกรมที่สอง(จะแจกแจงให้ดูครับ) รถยนต์ที่จอดนั้น แดดแรง ร้อนมาก(สงสารรถ) รถติดทั้งขาไปและกลับ(โดยเฉพาะขากลับเริ่มตั้งแต่ราชดำเนินเลย) เปลืองน้ำมันมากในภาวะที่น้ำมันพุ่งขึ้นๆ และหากจะแวะสยาม พันธ์ทิพย์ เยาฮัน เป็นต้น ลำบากทั้งรถติด และการหาที่จอดรถ

ข้อดี ถึงที่หมาย ไม่มีเหงื่อซักหยด(เรื่องจริง) จอดรถนานแค่ไหนก็30 บาท (จะหาว่าผมลำเอียงว่าข้อดีมีน้อย ไม่ได้นา ก็มันโปรแกรมที่ผมจัดนี่ แต่ลองพิจารณาดูแล้วกันครับ)

โปรแกรมที่สอง เอารถไปจอดที่รถไฟฟ้าใต้ดิน แล้วต่อรถเมล์

ออกจากบ้าน 6 โมง 15 นาที ลัดเลาะออกตามซอย ถึงรถไฟฟ้าใต้ดินลาดพร้าว แบบไม่เจอไฟแดง(ประมาณ 6 โมงครึ่ง)

ถึงสถานีสามย่าน เกือบ 7 โมง เดินข้ามถนน มานั่งรถเมล์สาย 47(มีแต่รถร้อน) ราคา 6 บาท(มีเยอะมาก ) ผ่านมาบุญครอง
เลี้ยวซ้ายผ่านสนามกีฬาแห่งชาติ ขึ้นสะพานขาว ถึงราชดำเนินเวลา 7 .25 น ไม่มีการผ่านอนุเสาวรีย์ไชย ที่หลายๆคนไม่ชอบเพราะรถติด)

ขากลับออกจากที่ทำงาน 16.41 น เดินข้ามถนน มาป้ายรถเมล์ รอสาย 47( มาเยอะเช่นเดิม) มาตามเส้นทางเดิม ผ่านรถไฟฟ้าบีทีเอส สถานีสนามกีฬาแห่งชาติ(กรณีรอรถติดไม่ไหว ก็ลงได้ครับ แล้วนั่งไปลงสถานีศาลาแดงไปเปลี่ยนรถใต้ดินสถานีสีลมเอา) (หลังๆผมจะไม่เปลี่ยนแล้ว นั่งรถเมล์เอา) พอรถตรงมาเรื่อยๆเลี้ยวขวา ก็ผ่านมาบุญครอง ตรงไปอีกหน่อย นั่นก็รถไฟฟ้าใต้ดินสถานีสามย่านแล้ว ถึงสถานีลาดพร้าวเวลา 6 โมง(เร็วกว่าขับรถมาแน่นอน)

ค่าเดินทาง รถเมล์ไปกลับ 12 บาท รถใต้ดินไปกลับ ตีว่า 60 บาท ค่าจอดรถหลังแสตมป์บัตรปลายทาง ตีว่า ไม่เกิน 40 บาท รวม 112 บาท

ข้อดี คือ ได้อ่านหนังสือระหว่างเดินทาง นอนหลับก็ไม่ยากเย็นได้ดูสาวๆ ได้เห็นชีวิต ถูกใจสำหรับคนชอบเดินทางอย่างผม ต่อมาก็สามารถแวะได้เกือบทุกที่ จะไปหาซื้อแผ่นdvd ที่มาบุญครอง ไปซื้อคอมที่ฟอร์จูน ไปกินอาหารที่เยาวราช ไปศูนย์สิริกิติ์ ดูงานแสดงต่างๆ สารพัดที่ทำให้การเดินทางสะดวก สบาย รถยนต์จอดอย่างสบายภายใต้ร่มเงาที่จอดรถ การเดินทางขากลับ รถไม่ติดเสียด้วย (รถเมล์ก็นิดเดียวครับ เร็วกว่าเข้าอนุเสาวรีย์ชัยแน่นอน) ขนาดนั่งหลายต่อแบบนี้ ค่าเดินทางก็ถูกกว่า ประหยัดค่าน้ำมันไปได้มากด้วย

ส่วนข้อเสีย คือ จะมีเหงื่อบ้าง ซึ่งผมทนได้อยู่แล้ว

คงดูออกนะครับ ว่าผมจะเลือกหนทางใด

และ แล้ว การเดินทางที่น่าตื่นเต้นของผมก็เป็นเช่นนี้ แม้จะเป็นวันทำงานที่ต้องปวดหัวก็ตาม

จริงๆ ยังเหลือเส้นทาง คือ ทางเรืออีกครับ แต่ผมตัดไม่เอามาอยู่ในรายการครับ

ผมเชื่อว่า น้อยคนที่จะเลือกการเดินทางแบบผม แต่การเดินทางเช่นนี้แหละที่ทำให้ผม มีความสุขมาก เพราะลงตัวในทุกๆทางๆ แม้ไม่ใช่เส้นทางที่ดีที่สุดสำหรับใครหลายๆคน

แต่ดีที่สุดสำหรับผม

แล้วจะมีเรื่องมาให้อ่านกันแน่นอนครับ

ขอขอบคุณ พี่ติ๋ว พี่ตา แห่งฝ่ายสิทธิมนุษยชน ใกล้ๆโต๊ะทำงานของผม ที่แนะนำสายรถเมล์ ให้ครับ