สามวันแรก ในการทำงาน

ผ่านไปแล้ว 3 วันสำหรับชีวิตการทำงานครั้งแรกของผม มันทำให้ผมรู้สึกว่าได้ใช้เวลาในแต่ละวัน อย่างคุ้มค่ามากขึ้น และแน่นอนว่าชีวิตของผมได้เปลี่ยนแปลงไปมาก(แต่ตัวตน ยังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง)

ทั้งนี้ ทั้งนั้น ก็ต้องปรับตัวพอสมควร หลังจากเอาเปรียบหลายๆชีวิต ที่ต้องออกมาเผชิญความยากลำบาก ความยุ่งเหยิงในเมืองกรุงแทบทุกวันมานาน ขณะที่ผม อยู่บ้านเสียส่วนใหญ่ การเดินทางออกข้างนอกก็เฉพาะไปเรียนหนังสือเท่านั้น

เริ่มจากการตื่นนอนและการเข้านอน จากที่เคยนอนตื่น 8 โมง 9 โมง นั้น ทำไม่ได้แล้ว และจากที่เคยนอน ตี 1 ตี 2 นั่นก็เป็นอันต้องยุติ(พลพล ชื่อเพลง เพื่อวันที่ดีกว่า)(เพลง ครับ เพลง)

ได้รู้จักเพื่อนร่วมงานใหม่ๆ หลายๆคนทำงานตั้งแต่ยังไม่ได้รับปริญญาด้วยซ้ำ ทำให้ผมชื่นชมอยู่ไม่น้อยกับความมุ มานะ ของพวกเขา และพวกเธอ

วันใดที่งานน้อย ผมจะรู้สึกเบื่อ เวลาผ่านไปช้ามาก ในขณะที่วันใดงานยุ่ง ก็มักจะง่วนอยู่กับงาน เผลอแปบเดียวก็เย็นเสียแล้ว

นั่นเป็นคำตอบที่ว่า หากเลือกระหว่างการนั่งตบยุง รอเวลาเลิกงาน กับการทำงานหนักจนเหนื่อยอ่อน ผมเลือกที่จะทำงานหนักมากกว่า

บางวันกลับมา ดวงตาพร่า จนอยากจะนอนเสียเดี๋ยวนั้น

ผมรู้สึกว่า ได้รับความรู้เพิ่มขึ้นทุกวัน และมันช่วยขัดเกลาให้ผมแกร่งขึ้นโดยไม่รู้ตัว หลายอย่าง เป็นเรื่องที่ในชีวิตประจำวัน หลายอย่าง เป็นเรื่องที่ผมเคยร่ำเรียนมาแล้ว นับว่าไม่ผิดหวังที่เลือกเพราะได้ใช้ความรู้เกี่ยวกับวิชาชีพ จริงๆ

แม้ค่าตอบแทนจะน้อยกว่าราชการ

แม้จะมีปัญหาบ้างเรื่องอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่มีไม่พอบุคลากร(ซึ่งจำเป็นมาก)

แม้จะต้องทนลำบากหาเวลาอ่านหนังสือสอบอีก

และไหนจะมีอุปสรรคอีกมากที่พร้อมจะรอผมอยู่ข้างหน้า

นี่จึงเป็นบททดสอบครั้งยิ่งใหญ่ของผม

แม้จะเดินช้ากว่าคนอื่นๆ แต่ผมจะเดินต่อไป(แบบเต่า)

คนอื่นทำได้ ผมก็ทำได้