ฝันร้ายที่(เกือบ)เป็นจริง

เหตุการณ์สึนามิถล่ม 6 จังหวัดอันดามันผ่านมาหลายเดือนแล้ว หลายๆคนที่ประสบภัย บาดแผลของพวกเขาคงยากที่จะลบออกไปจากใจได้

กลางดึกคืนหนึ่งเมื่อหลายเดือนก่อน มีเหตุการณ์แผ่นดินไหวในลักษณะเดียวกันใกล้ๆ จุดเดิม หากแต่คราวนั้น ความรุนแรงมีไม่มากแต่ก็มีแนวโน้มว่าอาจจะเกิดคลื่นสึนามิได้ ผมติดตามเหตุการณ์ทางโทรทัศน์ ภาพผู้คนหนีขึ้นที่สูง ในที่สุดเหตุการณ์ก็กลับสู่ภาวะปกติ

เมื่อคืนนี้ฝันร้ายเกือบจะมาเยือนพี่น้อง 6 จังหวัดอันดามันอีกครั้ง เพราะเกิดเหตุแผ่นดินไหวในระดับที่เรียกได้ว่าเป็นไปได้สูงที่จะเกิดคลื่นสึนามิ ภาพต่างๆ การรายงานข่าวเริ่มกลับมาอีกครั้ง

แต่มีสัญญาณที่ไม่ดีเล็กน้อยที่เกาะเมียง อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน จุดที่มีเครื่องตรวจวัดระดับน้ำทะเลเพราะระดับน้ำได้ขึ้นลงผิดปกติ ทั้งๆที่ควรเป็นเวลาที่น้ำขึ้นอย่างเดียวซึ่งในที่สุดก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ศูนย์เตือนภัยจึงประกาศยกเลิกภาวะฉุกเฉิน

นับว่าการเตือนภัยดีขึ้นเรื่อยๆเพราะบทเรียนที่เคยได้รับก็เพียงพอที่จะทําให้เราอยู่เฉยๆกันไม่ได้อีกต่อไป
แม้ในขณะที่เขียนบล็อคอยู่นี่ ก็มีรายงานข่าวว่า ห่างจากจังหวัดภูเก็ตไป 600 กว่ากิโลเมตร เกิดแผ่นดินไหวอีกแล้ว แต่ในระดับที่เบา ไม่ส่งผลกระทบอะไร

วันใด วันหนึ่งฝันร้ายก็อาจมาเยือน แม้เราจะมีบุคลากรที่เก่งเพียงใด แต่ภัยธรรมชาติก็ไม่อาจคาดการณ์ได้ 100 เปอร์เซ็น ดังที่หลายๆคนหน้าแตกจนหมอไม่รับเย็บมาแล้วว่า คลื่นสึนามิไม่มีทางเกิดในประเทศไทยได้

หากจะหลีกเลี่ยงมหันตภัยครั้งต่อไปนี้ไม่ได้ ก็ขอให้มีการสูญเสียต่อชีวิตน้อยที่สุด(ทรัพย์สิน ช่างมันเถอะ)