ประสบการณ์โดน “ผีอำ” ครั้งแรกในชีวิต

“ขณะนี้เวลาตี สี่ครึ่งครับ ผมนอนไม่หลับแล้ว ขนลุกไปทั้งตัว ต้องเอาเสื้อหนาวมาใส่ๆ ทั้งๆที่ในห้องก็ไม่หนาวเลย 26 องศา เอง หน้าจอคอมยังไม่พัก แสดงว่ายังไม่นานเท่าไรครับ แต่ผมจำเหตุการณ์ได้แม่นมากๆ และไม่เคยรู้สึกแบบนี้ เคยได้ยินแต่คนเล่า ขนาดผมอยู่โรงเรียนประจำมาเป็นสิบปี มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานตั้งแต่สมัยสงครามโลก แต่ก็ไม่เคยเจอ จนกระทั่งมาเกิดกับตัวเองครับ”

เมื่อวันที่ 2 กันยายน พึ่งจะกลับจากโรงพยาบาลครับ ปกติช่วงนี้ก็ไปบ่อย เมื่อวานแม่มีไข้ แต่โชคดีไม่ต้องนอนโรงพยาบาล ผมก็ดีใจเพราะอยู่บ้านสะดวกกว่าจริงๆ ในเรื่องการอ่านหนังสือ ผมปิดคอมตัวใหญ่เวลา ตีสาม ย้ายคอม Notebook เข้าไปในห้องใหม่ ห้องซึ่งผมนอนเฝ้าแม่อยู่ทุกวัน(ที่บ้าน รวมทั้งห้องใหม่ มียันต์พระติดอยู่ทุกประตูครับ เรื่องผีนี่ แม่เคยเจอครับ แต่เป็นตอนต่อบ้าน ตอนนั้นบ้านค่อนข้างโล่ง ยังไม่ได้ติดยันต์)

ก่อนนอนได้ยินเสียง คนคุยกันด้านนอก (ผมได้ยินจริงๆนะครับ แต่ฟังไม่เป็นประโยค) แม่เคยพูดว่าเคยได้ยินเสียงดนตรี ทั้งๆที่ไม่ได้เปิดเพลง ผมยังบอกเลยว่า ไม่มีหรอก ปิดเพลงที่คอมไปตั้งนานแล้ว

ผมไม่ได้คิดเรื่องอะไรฟุ้งซ่านด้วย ยังได้ยินเสียงคุณแม่ลุกขึ้นมาฉี่บน bed plan อยู่เลย(รถเข็นสำหรับผู้ป่วยไว้ทำกิจส่วนตัวครับ) เสียงออกซิเจนตู้ปลา ค่อนข้างดัง ลดซะหน่อยดีกว่า

ไม่น่าจะหลับได้เร็วครับ เพราะผมยังรู้สึกรำคาญเสียงออกซิเจนปลาอยู่ แต่ผมรู้สึกว่า ตัวผมขยับไม่ได้ มีคนมากดทั้งตัว แรงเยอะมาก ผมพยายามสู้ พยายามส่งเสียง แต่ขยับไม่ได้ครับ

จนท้ายสุด ผมฮึดสู้ กูขอดูหน้ามึงหน่อยเถอะวะ มึงเป็นใครเนี่ย ผมจำได้ว่า ผมลืมตามาดูครับ แน่นอน

ภาพที่เห็น คือ ผู้ชายครับ ไว้หนวดสีดำ บริเวณริมฝีปาก ดวงตาค่อนข้างดำ ใบหน้าเหี้ยมเกรียม เห็นได้ชัดว่า ขณะกดผม เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ดีครับ อยู่ในอารมณ์โกรธ

กูไปทำอะไรให้มึงวะ มึงมายุ่งกับกูทำไม

ผมพยายามสวดมนต์ นะโมตัสสะ แต่ดูเหมือนยังไม่ได้ผลครับ ขยับตัวไม่ได้ ร้องไม่ได้ ลองพยายามทำใจให้นิ่ง

อยู่ๆก็เห็นภาพที่ห้องชัดครับ ไม่มีอะไรเลย และผมไม่ได้มีความง่วงหลงเหลืออยู่ คอมก็ยังไม่พักหน้าจอ แสดงว่ายังไม่นาน แต่มีความรู้สึกว่า ลุกดีกว่า ไม่อยากอยู่ตรงนี้

เอาเสื้อหนาวมาใส่ หยิบพระมาใส่(คืนนี้ลืมใส่ครับ) ไม่ได้สวดมนต์ ด้วย(จริงๆ ส่วนตัวก็ไม่ได้สวดมนต์ก่อนนอนมาหลายคืนแล้ว แต่ช่วงก่อนแม่นอนทุกๆวัน ผมจะสวดให้ท่านทุกคืนครับ ไม่เคยขาดนะ

ก็ไม่รู้เกิดจากอะไรครับ อาจจะเกิดจากมีใครตามกลับมาจากโรงพยาบาลหรือเปล่า หรือเกิดจากที่ผมไม่ได้ใส่พระ หรือเกิดจากอะไร ใครมีประสบการณ์ช่วยบอกผมหน่อยนะ แต่ผมไม่ได้ลบหลู่อะไรแน่นอน

ไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นอย่างไร จนกระทั่งเจอกับตัวเอง บอกได้คำเดียวว่า จำได้ติดตาครับ ไม่ลืมแน่ๆ

ยังไง คืนนี้ ผมก็ต้องนอนที่เดิมแหละครับ ต้องนอนเฝ้าแม่ที่ปลายเตียง

กะว่า เช้านี้คงไปทำบุญ ตักบาตร กรวดน้ำ อุทิศส่วนกุศล

อย่ามารบกวนเวลานอนของคนเลย

มันบาปนะ รู้ไหม


โปรดใช้วิจารณญานนะครับ แต่ผมสาบาน100 เปอร์เซ็นต์ว่า ผมจำเหตุการณ์ได้แม่นมากๆ (เขียนจบตอนตี5)

ภาพประกอบ ขอขอบคุณ http://happy.teenee.com/xfile/ghostexp/img1/10876.jpg