ความผิดเกี่ยวกับเพศ ตอนที่ 1

เดิมที มีคนบอกให้ผมเขียนบทความเกี่ยวกับกฎหมายเหมือนกัน แต่ผมอยากเขียนเรื่องสัตว์ทะเล การดำน้ำ การท่องเที่ยวและเรื่องชีวิตประจำวันมากกว่า(อยากเขียนเกี่ยวกับอะไรที่มันไม่ใช่วิชาการ สายที่เรียนมาน่ะครับ) ด้วยเหตุนี้ละมั้ง ผมถึงยังไม่ประสบความสำเร็จในด้านการเรียนกฎหมายมากนัก อย่างไรก็ตามผมจะเขียนเฉพาะสาระสำคัญ ที่เข้าใจง่าย ให้คนที่ไม่ได้เรียนกฎหมายได้ทราบ(ขืนให้ละเอียด ยาวมากครับ) ใครเรียนกฎหมายแล้ว เห็นผมผิดพลาด กรุณาตอกย้ำ เอ้ย แก้ไขด้วยครับ เพราะสี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้งนะ

วันนี้เรามาเริ่มที่ “เรื่องข่มขืน” กันก่อน ซึ่งเกี่ยวกับชีวิตประจำวันแน่นอน(จะยังไม่พูดถึงกฎหมายที่แก้ไขใหม่อยู่ตอนนี้นะครับ ซึ่งผ่านการพิจารณาของสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติไปแล้ว ไว้ตอนหน้านะ) อ่อ มีบางคำพูด อาจไม่สุภาพ ขออภัยนะครับ เพราะว่าในคำพิพากษาฏีกา เขาค่อนข้างเขียนไว้ละเอียดมาก

มาตรา 276 วรรคแรก “ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราหญิงซึ่งมิใช่ภริยาของตน โดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยหญิงอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้หรือโดยทำให้หญิง เข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปีและปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท”

อ่านตัวบทแล้ว คงไม่งงนะครับ พอแปลความได้บ้าง คำว่า “ผู้ใด” จะเป็นชายหรือหญิงก็ได้แต่ต้องมีสภาพบุคคล ไม่ใช่หมู หมา แมว

หลายคนอาจงงว่า ผู้ชายน่ะไม่มีปัญหาแต่ผู้หญิงซิ จะข่มขืนหญิงได้ไง ถูกครับ ข่มขืนไม่ได้ แต่ผู้หญิงเป็นตัวการร่วมในการกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราได้นะครับ เช่น นางเอ เป็น ภริยา นายบี วันเกิดเหตุ นายบี(สามีที่ดี)ไม่อยู่บ้าน นางสาวซี จึงพานายเอฟ เข้ามาที่บ้านบอกนายเอฟให้ข่มขืนนางเอ(โดยนางเอ ไม่ยินยอม) (ถ้ายินยอมก็ไม่ใช่ข่มขืนนะครับ ข่มขืนถือเป็นความผิดอันยอมความได้ เรายังไม่พูดถึงเรื่องอายุในตอนนี้นะ ไว้ตอนต่อๆไป) นางสาวซี ยืนยิ้มแฉ่ง และช่วยจับไม่ให้นางเอดิ้นด้วย (เทียบคำพิพากษาฎีกาที่ 250/2510)

ส่วนคำว่ากระทำชำเรา อย่างไรถือว่ากระทำชำเรา ของลับของฝ่ายชายต้องเข้าไปในช่องสังวาสของฝ่ายหญิง (คำพิพากษาฎีกาที่ 874/249) แม้เข้าไปเพียงบางส่วนเยื่อพรหมจารีไม่ขาดหรือน้ำอสุจิไม่เคลื่อนก็ตาม ก็เป็นความผิดสำเร็จ (คำพิพากษาฎีกาที่ 1133/2509) (ต้องรับผิดฐานพยายามข่มขืนครับ เพราะผลไม่เกิด) ถ้าผ่านเข้าไม่ได้ แม้อสุจิเคลื่อน เยื่อพรหมจารีขาดก็เป็นเพียงพยายาม (คำพิพากษาฎีกาที่ 2009/2494)

หากกระทำแก่ช่องทางอวัยวะอื่นของหญิง เช่น กระทำแก่ทวารหนัก มิใช่ความผิดตามมาตรานี้( คำพิพากษาฎีกาที่ 1048/2518) (ผิดฐานกระทำอนาจารครับ)

“หญิง ซึ่งมิใช่ภริยาตน” ก็แสดงว่า ถ้าใช่ภริยาตน ก็ไม่ผิดฐานข่มขืนครับ

“ขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย” เป็นการใช้แรงกายภาพครับ อาจจะจับแขน จับขา เตรียมตัวพร้อม แต่ยังไม่ทำอะไรก็ผิดฐานพยายามแล้วครับ หรือว่า เอามีดมาขู่ ว่า ถ้าไม่ยอมเป็นของพี่ พี่จะแทงเธอให้ตาย อะไรแบบนี้น่ะครับ

“โดยหญิงอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้” อันนี้ตรงตัวครับ ถ้าเกิดว่า ผู้ชายขาด้วน กระดึ๊บมาช้าๆ บอกว่า พี่จะข่มขืนน้อง ผู้หญิงบอกกรี๊ด กลัว ขัดขืนไม่ได้ มันก็กระไรอยู่นะครับ(น่าสงสารมากครับ ผู้หญิงคนนี้)

“โดยทำให้หญิง เข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น” อย่างเช่น ผมเป็นจอห์น ทราโวต้า ใน face-off สลับหน้ากับ นิโคลัส เคจ เรียบร้อย เข้าไปหา ภริยาของ นิโคลัส เคจ เธอก็เข้าใจว่าผมเป็นเคจ ตอนหลัง ภริยาเคจ รู้ความจริงจะมาร้องหาฮือๆ มาฟ้องผมก็ได้ครับ (ขอเปลี่ยนเป็น เจสซิก้า อัลบ้าได้ไหมเนี่ย)

สำหรับโทษก็ตามตัวบทครับ ถ้าไม่กลัวกฎหมาย อยากติดคุก ลองดูซักตั้งก็ได้ครับ

หมายเหตุ : อาจจะไม่มีบทความนี้ทุกวันนะครับ เพราะอาจมีบทความอื่นๆ ด้วย ผมก็มีภาระต้องทำหลายอย่าง ไม่เขียนเกี่ยวกับดำน้ำ ผมก็ขาดใจตายซิครับ แต่ต้องขอบคุณพี่โอ๊บแห่ง www.nivach.net ที่ทำให้ผม เริ่มที่จะอยากเขียนเรื่องกฎหมายดูบ้างครับ