ออกกำลังกาย เพื่อสุขภาพ

“ช่วยปรบมือให้เด็กคนนี้หน่อยครับ” เสียงผู้ประกาศงานวิ่งมินิมาราธอน Rachada Fun Run ปี1992บอกบริเวณเส้นชัย ขณะนี้เด็กชายกระสาบที่ร่างกายแสนจะผอมบาง กำลังวิ่งเข้าอย่างเหนื่อยหอบ ซึ่งในเวลานั้นเขามีอายุ 11 ปี

นั่นเป็นครั้งแรกของเด็กชายกระสาบในการวิ่งมินิมาราธอน(10 กิโลเมตร) หลังจากเคยชิมลางในการวิ่งระดับ 3 กิโลเมตรมาแล้ว ในงานสามเสนมินิมาราธอน

หลังจากนั้นเขาก็วิ่ง 10 กิโลเมตร ล่าเหรียญรางวัลตลอดมา งานแล้วงานเล่า ถึงแม้ว่าจะไม่เก่งกาจถึงขนาดได้รับถ้วยรางวัลก็ตาม แต่เขาก็เลือกที่จะวิ่ง แม้จะต้องตื่นเช้าซักแค่ไหน คำตอบสุดท้าย คือ สุขภาพที่ดีของเขาเอง หลายๆครั้ง เขาชวนเพื่อนมาวิ่งด้วย
……………..

“ถ้าวิ่งรอบเล็ก พ่อจะให้รอบละ 5 บาท” นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเด็กชายกระสาบ ที่ครอบครัวปลูกฝังให้ออกกำลังกายมาตั้งแต่เด็ก สถานที่ยอดฮิตที่ไปทุกสัปดาห์ คือ สวนจตุจักร แต่กระนั้น ก็ส่งผลดีให้กับเขา เพราะหลังจากนั้น เขาต้องถูกส่งเข้าไปโรงเรียนประจำ สถานที่ที่มีระเบียบวินัยที่เข้มงวดและมีการซ้อมกีฬาอย่างหนัก การวิ่งของเด็กชายกระสาบจึงเป็นการวิ่งเพื่ออนาคตของตัวเขาเองจริงๆ

…………………

13 ปีให้หลัง นายกระสาบโตเป็นหนุ่ม นายกระสาบก็ยังคงออกกำลังกายอยู่เป็นประจำตราบที่มีเวลา หลายครั้งที่เขาไม่ได้ออกกำลังกายจะรู้สึกหงุดหงิด อาการคล้ายลงแดง นั่นอาจเป็นเพราะการออกกำลังกายได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเขาไปเรียบร้อยแล้ว

ส่วนการวิ่งมินิมาราธอน นายกระสาบยังคงวิ่งอยู่ แต่ลดจำนวนลง น้อยสุดก็แค่ปีละ 1 งานเท่านั้น และงานวิ่งที่เขาจะเข้าร่วมต้องเป็นงานที่ไม่จัดวิ่งตามถนนเพราะจะมีปัญหาเรื่องมลพิษทางอากาศอย่างมาก

…………………

“ ไม่เอาว่ะ ทรมานตัวเองน่ะ” เด้าเก่า หนุ่มร่างเตี้ย มักเปรยกับผมเสมอหากผมพูดถึงการวิ่งมินิมาราธอน ซึ่งผมก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาวิ่งต่อไป เพื่อสุขภาพที่ดี แม้จะเป็นการทรมานตัวเองอย่างที่มันว่าไว้จริงๆ

วันนี้เป็นงาน “วิ่งสู้เอดส์” ซึ่งสมาคมพัฒนาประชากรและชุมชนได้จัดขึ้น ปีนี้เป็นปีที่ 9 ภายในกระทรวงสาธารณสุข โดยคนเปิดงานก็คือ คุณพ่อของผมเอง

ผมได้ชวนบักบาน หนุ่มที่รักการวิ่งเช่นกัน โดยเขาเคยแข่งขันวิ่ง 5000 เมตร(5 กิโลเมตร) สมัยอยู่ รร มาแล้ว

ภายในงาน ผมยังเห็นภาพเดิมๆ ซึ่งไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม คือ กลุ่มนักวิ่งที่รวมตัวกัน, คุณป้ากับสุนัขเกือบ 10 ตัว ที่พาไปวิ่งทุกงานดูน่ารักน่าชัง เป็นต้น นั่นก็คือ อีกหนึ่งสังคม ที่ผู้คนที่ชอบในเรื่องเดียวกัน ทำให้มาพบเจอกันได้ (คงไม่ต่างกับการดำน้ำของผม และการชอบในประเทศญี่ปุ่นของพี่คนโต)

แม้เวลาการเข้าเส้นชัยของผมกับเพื่อน จะแพ้เด็กๆและผู้ใหญ่อีกหลายๆคน ก็ตาม แต่ต้องยอมรับว่า หลายๆคน วิ่งเป็นประจำ เป็นนักล่าเหรียญ ล่าถ้วยมากกว่าผมเยอะ เล่นเข้ากัน 31 นาที (ที่ 1 ) เอาอะไรไปสู้ครับ พี่น้อง

อย่างไรก็ตาม การออกกำลังกายยังคงเป็นเรื่องดีดี สำหรับผมเสมอ

ว่าแล้ว ก็มาออกกำลังกายกันเถอะครับ