ชายผู้น่ายกย่อง รัฐภูมิ

สาวๆ อย่าพึ่งหลงดีใจ ผมไม่ได้จะเขียนถึงฟิลม์ รัฐภูมินะครับ รายนั้น มันดังพลุแตกอยู่แล้ว แต่จะพูดถึง คุณรัฐภูมิ อยู่พร้อม ที่พายเรือทั่วทะเลไทยเพื่อแม่ของเขาต่างหาก

ผมเคยพูดถึงเขามาเล็กน้อย ในเรื่อง น้ำตา…แห่งอันดามัน เพราะ เขาเป็นคนที่มีความผูกพันกับชาวบ้านมากๆ

เมื่อวานนี้ ผมได้ดูรายการ พาโนรามา ทางช่อง 9 ได้นําเรื่องราวของเขามาเล่าสู่กันฟังอีกครั้ง หลายๆเรื่องทำให้ผมได้รับข้อมูลมากขึ้น

คุณรัฐภูมิ ได้สูญเสียแม่ไป จากการฆาตกรรม ซึ่งเพื่อนของเขานั่นเอง คือ ฆาตกร

เขามีความรู้สึก เศร้า สับสน ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร

ความเสียใจเข้ามา เพราะยังตอบแทนพระคุณแม่ได้ไม่ดีเท่าไร

ความแค้นใจเข้ามาแทนที่ เพราะฆาตกร น่าจะถูกลงโทษด้วยมือของเขาเองมากกว่า

ในขณะนั้นความสับสนทั้งหลายเปลี่ยนเป็นว่า เขาน่าจะตายๆไปให้รู้แล้วรู้รอดไป โดยเขาถือปืนขึ้นไปชั้นบน เหนี่ยวไก และรออยู่อย่างงั้น 2- 3 ชั่วโมง

จึงตั้งสติได้ว่า นี่ไม่ใช่คําตอบ ของทุกสิ่ง เขาออกจากบ้าน นั่งรถไปสะพานพระราม(ซักที่แหละครับ) พร้อมกับคิดว่า เขาน่าจะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่มากๆ ได้ จึงตัดสินใจ ที่จะพาแม่ไปเที่ยวทะเลโดยการพายเรือทั่วทะเลไทย (สมัย มีชีวิต แม่เขาอยากเที่ยวทะเลมาก)

เรือคายัค ลําแรก ชื่อ 1500 ไมล์ ที่เขาพึ่งได้มาก่อนเดินทางเพียง 1 วัน กําลังลงสู่แม่น้ำกระบุรี แม่น้ำสายหนึ่งที่จะเป็นประตูสู่ ปากน้ำระนอง เพื่อออกสู่ทะเลอันดามัน

เส้นทางของรัฐภูมิ จะเริ่มต้นไมล์แรก ที่ปากน้ำระนอง เลาะไปชายฝั่งเรื่อยๆ ผ่าน ระนอง พังงา ภูเก็ต กระบี่ ตรัง สตูล ก่อนจะขึ้นฝั่ง แล้วไปเริ่มต้นอีกครั้ง ที่ฝั่งอ่าวไทย เริ่มที่นราธิวาส สงขลา สุราษฐธานี ชุมพร ประจวบคีรีขันธ์ เพชรบุรี สมุทรสงคราม ก่อนจะไปขึ้นฝั่ง เริ่มต้นอีกครั้ง ณ ทะเลตะวันออก ที่ชลบุรี ระยอง จันทบุรีและตราด ซึ่งเป็นสถานที่ที่ลอยอังคารแม่ของเขา

รัฐภูมิ ไม่เคยพายเรือคายัคมาก่อน แต่วันนี้เขาและ1500 ไมล์ จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆนาๆ โดยไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่า เขาจะทำภารกิจเสร็จสิ้น และรอดชีวิตกลับมาไหม

เขาบอกลา ลูกและภรรยา จับใจความได้ว่า “พี่จะกลับมาหาแน่นอน”

รัฐภูมิ ได้รับการช่วยเหลือจากชาวบ้าน เพราะกลัวว่า เขาจะถูกพม่าจับตัวไป เพราะก่อนเขามาถึงไม่นานนัก มีข่าวพม่า จับตัวคนไทยไป

ตลอดทางเขาได้รับน้ำใจ ที่ล้ำค่า เช่น ที่พัก ข้าวปลาอาหาร หรือแม้กระทั่งการบอกเส้นทางไป แม้ไม่ใช่สิ่งของราคาแพงอะไรมาก ทุกครั้งที่ผมได้เห็น ก็มักจะยิ้มๆ พร้อมกับความตื้นตันใจอยู่ตลอด

ในที่สุดรัฐภูมิ ผ่านคลองแห้ง(แห้งจริง) มีน้องๆอาสาลากเรือไป มีงูเห่าโผล่มาด้วยนา แต่งูก็แค่ผ่านมาทักทายๆ

รัฐภูมิ มาถึงปากน้ำระนอง เริ่มไมล์แรก ที่นี่ ตลอดระยะเวลา เขาต้องต่อสู้กับตัวเอง ทั้งคลื่นที่แรง จนไม่สามารถไปไหนได้ ความมืด ความกลัว ความหิวโหย ความสิ้นหวัง เกิดขึ้นระหว่างทาง


สําหรับผม เขาเป็นแบบอย่างที่ดีมาก เปลี่ยนความแค้นให้เป็นพลัง อโหสิกรรมให้เพื่อน และ พยายามทำสิ่ง ที่ยิ่งใหญ่ ที่แม้แต่ ภรรยาอย่างเขา ยังพูดมาแล้วว่า หากใครพายเรือรอบทะเลไทย คนนั้นท่าจะบ้าแล้ว (รัฐภูมิ พูดกับภรรยาหลังจากตัดสินใจแล้ว ว่า คนๆนั้น คือพี่เอง)

ติดตามเรื่องราวของชายหนุ่ม ผู้นี้ ต่อได้ใน วันอังคารหน้าครับ เวลาประมาณ 4 ทุ่ม (ไม่ได้ค่าโฆษณานะ)