ครึ่งหนึ่งของชีวิต

คํานี้ ชูฮวยมักพูดบ่อยๆ ว่าเจอหรือยัง ซึ่งผมคิดว่า มันเป็นคําสั้นๆที่สื่อความหมายได้ดีทีเดียว

บางคนก็วิ่งตามหาซะให้วุ่น ก็ยังไม่เจอเสียที ในขณะที่บางคนไม่วิ่งตามหา เพียงแค่อยู่เฉยๆ ครึ่งชีวิตนั้นก็วิ่งเข้าไปหาเอง (แต่ต้องมีการสานต่อด้วยนะครับ เดี๋ยวงานฝีมือจะไม่เสร็จ เอ้า ขําอีกล่ะๆ) สิ่งต่างๆเหล่านี้ ผมมีความเชื่อว่า เกี่ยวข้องกับโชคชะตาครับ

การแต่งงาน แน่นอนครับ ว่ามันไม่ใช่ความสุขที่สุดของชีวิต เพราะหลายๆคู่ก็สามารถมีความสุขได้โดยไม่มีการแต่งงาน แถมเป็นความสุขที่ยั่งยืนเสียด้วย ในขณะที่บางคน การมีชีวิตโสดก็เป็นความสุขของเขาแล้วเพราะยังรักที่จะใช้ชีวิตที่อิสระอยู่ ยังไม่ต้องการผูกมัดกับใคร

ทางฝ่ายพ่อและแม่นั้น วันนี้เป็นวันที่ท่านยินดีมาก อยากเห็นลูกๆเป็นฝั่งเป็นฝาซะที(ไม่ใช่หอยนะ ถึงจะมีฝาได้)

การแต่งงานจึงเป็นเพียงก้าวแรกในการชีวิตคู่ เป็นข้อพิสูจน์ว่า ครึ่งชีวิตที่เราหาเจอแล้วนั้น จะเติมเต็มให้ชีวิตของเราสมบูรณ์มากขึ้นหรือเปล่า และเราสามารถเติมเต็มชีวิตของเธอได้ดีเช่นกันหรือไม่

อีกไม่กี่ชั่วโมง จะเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้ไปงานแต่งงานของเพื่อน(ปกติไปแต่งานผู้ใหญ่ๆหน่อย) ชื่อข่อย เพื่อนสมัย รร ประจํา ที่หยอกล้อมาตั้งแต่เด็กๆ

ผมมักหยอกล้อกับข่อยแรงๆเสมอ ในขณะที่ข่อยมักชอบแกล้งคนจึงมีศัตรูพอสมควร เช่นบักบาน เป็นต้น(บักบานวิ่งล่า ข่อยรอบคณะเพราะข่อยแย่งการ์ตูน ซิตี้ฮันเตอร์จากบักบานไป)

ข่อยเป็นคนที่มาดนิ่งๆ แต่แฝงความตลกไว้เสมอเวลาพูด แม้ข่อยจะดูสบายๆเกินไปในบางครั้ง แต่ ข่อยเป็นคนที่มีความรับผิดชอบ มีมาดผู้นํา เห็นได้จากการเป็นหนึ่งในหัวหน้าคณะ ที่คุมน้องๆ มาแล้ว

ผมถามข่อยว่า เหตุใดถึงแต่งงานเร็วจัง ข่อยบอกว่า “ให้รอนานกว่านี้ก็ต้องแต่งอยู่ดีว่ะ” ผมคิดในใจว่า ครึ่งชีวิตที่ข่อยค้นหาได้มาถึงแล้ว ข่อยจริงใจและจริงจังกับเธอคนนี้อีกทั้งพร้อมจะเสียสละเพื่อเธอ ทําให้เธอมีความสุขได้(เจ้าสาวชื่อเอครับ)

น่าดีใจที่หากข่อยและเอ มีทายาทเร็วๆ นั่นก็หมายความว่า ลูกๆจะได้เห็นหน้าคุณพ่อแบบหนุ่มมากๆ ในขณะที่คุณแม่ก็ยังสาวเสียด้วย

อย่างไรก็ตาม ดีใจกับคู่บ่าวสาว ด้วยครับ

ไปแล้วจะมาเล่าบรรยากาศของงานให้ฟังกัน