ตลาดนัดจตุจักร

หากเอ่ยชื่อ “จตุจักร” หลายๆคนต้องร้องอ๋อโดยเฉพาะคนไทยเพราะที่นี่มีของขายมากมายเหลือเกิน อยากได้อะไร หาซื้อของฝาก ซื้อของขวัญ เสื้อผ้า ของเก่า สัตว์เลี้ยง มีหมดทุกอย่าง

เดี๋ยวจะหาว่าผมโม้เพราะมีหลายคนเคยใช้มุขนี้กับเมียหลวงมาแล้ว บอกเมียว่าจะไปทํางานพัทยาแต่ไปบ้านเมียน้อยที่กรุงเทพ ขากลับจะซื้อของฝากเมียหลวงแต่ไม่รู้จะซื้อที่ไหน มาซื้อที่นี่ครับ

ที่นี่ ไม่ได้มีชื่อเสียงเฉพาะในประเทศเท่านั้น แต่ชาวต่างชาติ ไม่ว่าจะเป็นยุโรป อเมริกาและชาวเอเชีย มักจะมาหาซื้อของเป็นประจํา ที่สําคัญในสายตาเขาของถูกกว่าที่บ้านเขามาก(แต่หวานคอ พ่อค้า แม่ค้า) คนไทยคนไหนซื้อของที่นี่แล้วไม่ได้ต่อราคาถือว่า เสียเชิงมากครับ

ผมผูกพันกับที่นี่มาตั้งแต่เด็กๆ เพราะหลังจากการเล่นกีฬาที่สวนจตุจักรตอนเช้าๆ ก่อนกลับบ้านก็มักจะเข้ามาที่ตลาดนัดจตุจักรเพื่อหาของกินและได้ของกลับไปเสมอๆ

วันนี้ก็มีโอกาสได้เข้าไปเดินเล่นเหมือนกัน(เดี๋ยวนี้สบายมาก นั่งรถไฟฟ้าใต้ดินมาลงที่สถานีกําแพงเพชร ถึงที่เลย เป็นเรื่องที่ดีในภาวะน้ำมันแพงเช่นนี้) ตั้งใจว่าจะมาหาซื้อเชือกข้อมือ เอาไปแจกเพื่อนเนื่องในวันสําเร็จการศึกษา ฝนเริ่มตกปรอยๆมาพอดี เลยรีบเดินเข้า มาสะดุดตากับ โคมไฟที่มีรูปปลาทะเลแหวกว่าย สอบถามเจ้าของเรียบร้อยพร้อมต่อราคา จาก350 ได้ 300 ก่อนเดินไปร้านอื่น เผื่อมีถูกกว่า(อย่าลืมจําป้ายให้ดี ก่อนจะกลับมาไม่ถูก)

จากนั้นไปซื้อ อาหารนก และเดินหาร้านขายเชือกข้อมือ มีขายหลายร้านจริง แต่มีอยู่ไม่กี่ร้าน(เท่าที่เห็นมีร้านเดียว) ที่ขายถูกกว่าเพื่อน เส้นละ 10 บาทเท่านั้น

เจอร้านขายโคมไฟรูปปลาทะเลอีกร้าน เหมือนร้านแรกแต่ไม่ให้ต่อราคา แน่นอนครับ เราก็ไม่ง้อเพราะเรา คือ ผู้บริโภค

กลับไปซื้อโคมไฟที่ร้านแรก หน้าด้านต่ออีกครั้ง ได้ 280 บาท (จริงๆเราควรต่อให้มากที่สุด เพราะราคาที่ขายก็มักจะตั้งเผื่อให้ต่ออยู่แล้ว )

ที่นี่ มีวัยรุ่นมาเดินเยอะแยะ ไม่แพ้ สยามหรือเซ็นเตอร์พอยด์เลย นับว่าเป็นทางเลือกที่ดี สําหรับคนที่ไม่นิยมของแพง แต่ต้องการแสวงหาของดีๆ ราคาถูก

ขากลับ ที่สถานีกําแพงเพชร เมื่อลิฟท์เปิดออก หญิงสาวคนหนึ่งเข็นรถเด็กอ่อน เดินออกมา ผมนึกออกทันที แม้เธอจะใส่แว่นขอบดําและหน้าตาก็ดูแก่ลงไปบ้างก็ตาม เธอ คือ แวร์ โซว แน่นอนนักแสดงสาวที่มากด้วยความสามารถ ภายหลังที่มีข่าวว่าเธอตั้งท้องและที่สําคัญ ฝ่ายชายก็แสดงบทพ่อได้ดีมาก ปล่อยให้ฝ่ายหญิงดูแล และไม่รับว่าเป็นพ่อเด็กด้วย

เธอเป็นตัวอย่างของผู้หญิงที่ต่อสู้ ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา แม้พ่อเด็กไม่สนใจแต่เธอรักลูกของเธอและพร้อมจะดูแลให้ดีที่สุด ผมมองเธอขณะอยู่ในรถไฟฟ้าใต้ดิน(เธฮก็คงรู้ว่า ไอ้เด็กคนนี้ คงรู้แน่ว่าฉันเป็นดาราหรือไม่งั้นก็เป็นพวกจิตทราม) ในใจก็รู้สึกสงสารเธอจังแต่รู้สึกชื่มชมเธอมากด้วย

ปิดท้ายก่อนนอนคืนนี้ อย่าลืมนะครับ หากไม่สามารถผลิตแบงค์เองได้ จะซื้อของขวัญฝากเพื่อน ลองมาดูที่นี่กัน (เลิกไปดูตามห้างเถอะ แพงเปล่าๆ ที่สําคัญ บางอย่างเหมือนเป๊ะเลย)

แล้วอย่ามาเสียใจภายหลังนะ (เวลาเพื่อนมาโชว์ ว่า ฉันซื้อมาถูกกว่า)