ทำบุญแม่ครบ 100 วัน

บางครั้งเวลาก็ผ่านไปเร็วเหลือเกิน นี่ก็ครบ100 วัน ที่แม่จากไปแล้ว ยังรู้สึกว่าเรื่องยังพึ่งเกิดเมื่อวานนี้อยู่เลยครับ

สภาพจิตใจของสมาชิกในครอบครัวก็ดูจะดีขึ้นกว่าเก่า แต่ในส่วนลึกๆ ของจิตใจ เชื่อเลยว่า ยังคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านพ้นมา สิ่งดีๆที่คิดแล้วก็อมยิ้ม สิ่งร้ายๆที่คิดแล้วยิ่งหดหู่ ขึ้นอยู่กับว่า ใครจะนึกถึงสิ่งใด
สำหรับผมยังนึกถึงแม่อยู่ทุกวันครับ ไม่เคยลืมแม้แต่น้อย ผมยังใส่เสื้อของแม่นอนทุกวัน ผมใช้ผ้าห่มของแม่ที่แม่ใช้จนกระทั่งวันสุดท้าย เป็นต้น

บางคนอาจจะกลัว บางคนอาจจะคิดว่าสกปรกหรือเปล่า แต่สำหรับคนที่มีความรัก ความผูกพันมากๆ เรื่องเหล่านี้ถือเป็นเรื่องเล็ก เรื่องของจิตใจยังไงก็สำคัญที่สุด อะไรที่ทำแล้ว สบายใจ ก็ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นได้ แต่กระนั้นก็ไม่กระทบถึงกิจวัตรประจำวัน ก็คงมีบ้างที่เจอเหตุการณ์ที่สะกิดใจ ทำให้นึกถึงท่านครับ

อาจมีน้ำตาซึม อาจมีน้ำตาไหล อาจมีน้ำตาคลอ นั่นก็เป็นสิ่งที่เราสามารถแสดงออกได้ เพียงแต่จะแสดงให้ใครเห็นหรือไม่เท่านั้น

วันนี้เพื่อนของแม่สมัยเรียน วชิระพยาบาล ชื่อน้าต้อย เธอเล่าให้ฟังว่า ฝันถึงคุณแม่ของผม คุยกันในฝัน แม่บอกว่าจะไปเที่ยว แต่งตัวดี แต่งตัวสวย ในฝันมีผมด้วยครับ น้าต้อยบอกว่า ผมตามหาแม่ ซึ่งก็ไม่เจอ

ผมบอกน้าต้อยว่า “ ทำไมเหมือนจริงอย่างนี้ครับ ของจริงผมก็ยังตามหาอยู่ แม่ก็ยังไม่มาหาเลย”

เป็นอารมณ์ขำครับ เมื่อแสดงออกไป แต่ลึกๆก็คงไม่ขำนักหรอก อาจเข้าตำรา “หน้าชื่นอกตรมก็ได้” 5555

วันนี้พ่อเดินลำบากหน่อยครับใช้ Walker ช่วยในการเดิน แต่ก็ยังสู้ แม้จะพึ่งออกจากโรงพยาบาลมา หลังจากไปแอดมิดมาหนึ่งสัปดาห์ในการผ่าตัดเข่าซ้าย ผมก็เฝ้าท่านครับ ไม่ได้กลับบ้านกันทั้งคู่

ขอบคุณน้าต้อยและหลานสาว

ขอขอบคุณยายลิ้นจี่ ป้าจง ลุงไสว พี่แซม เพื่อนบ้านแห่งหมู่บ้านอมรพันธ์ 9 ที่มีความปรารถนาดีกับแม่เสมอมา

ขอบคุณลุงวิลาสเตโชและภริยา และเจ้ามารบู(เบียร์) รุ่นน้องโอวี

ขอบใจระดู ชูฮวย ลูกเหม็น อ้อม และเจ้าน๊อต เพื่อนและรุ่นน้องโอวี ที่สละเวลาส่วนตัวมา เจอเพื่อนๆก็ทำให้มีเรื่องคุย ก็ช่วยผ่อนคลายไปบ้าง

ครั้งต่อไปก็คงทำครบหนึ่งปีครับ แต่ทุกวันถ้าไม่ได้ไปไหนก็ยังทำบุญกรวดน้ำเหมือนเดิม ถ้าไม่ได้บ่ายๆก็จะหาเวลาไปทำสังฆทานและกรวดน้ำ

เคยทำตอนท่านยังอยู่ ด้วยความหวังว่าจะช่วยให้หายจากโรคร้าย หรือผ่อนหนักเป็นเบา มีบุญเท่าไรไม่เคยเก็บกับตัวครับ ถ้าสามารถถ่ายทอดให้กันได้ ผมให้แม่ทั้งหมดและพูดแบบนี้ทุกวัน

เราจะเป็นยังไงก็ได้ ขอให้คนที่เรารักมีความสุขก็พอ

ยังคิดถึงแม่เสมอนะครับ

ประสบการณ์ “นวด” ในวันปีใหม่

ช่วงคริสต์มาส ไปดำน้ำที่สิมิลัน(เรื่องยาวครับต้องรอก่อนนะ) ปีใหม่เลยอยู่กับพ่อ ท่านชวนไปบ้านซับใต้ อยู่ อ. ปากช่อง จ. นครราชสีมาครับ ปกติไม่ชอบป่าครับ แต่เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง ถือว่าไปดูพ่อหน่อยก็ดี เดี๋ยวจะกินแอลกอฮอล์มากเกินไป

ผลก็คือ ดูไปดูมา เมาเองครับ เมาจนหลับ ก็นับเป็นครั้งแรกล่ะ

หลายท่านอาจตกใจว่าผมจะเอาอะไรมาเล่า ในเรื่องนวด ลามกหรือเปล่า เนื่องจากหลังจากเดินป่า ก็ไม่มีอะไรทำครับ มีหมอนวดมานวด(แผนโบราณ) ลองดูหน่อยก็ไม่เลวนะ

เริ่มแรก นวดที่ฝ่าเท้าครับ ก็สบายดีนะ คำว่านวดผมเข้าใจว่า น่าจะใช้มือนวด แต่จริงๆ มันมีมากกว่านั้นครับ(เอ๊ะ ยังไง) เขาใช้ศอกกดลงไปที่กล้ามเนื้อ(จริงๆ) ใช้ขาดันเป็นการนวดก็มี

หลังจากนวดฝ่าเท้า ก็มาที่น่อง อืม นวดสบายจนหลับไปเลยก็มี

เริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ครับ ขาก็นวด หว่างขาก็ยังนวด ผมคิดเล่นๆว่า ถ้าหมอนวดสวยขึ้นมา เราจะห้ามไม่ให้คิดอะไรเลยเถิดได้ยังไง เพราะใกล้ชิดกันขนาดนี้ 555

มีนวดคอด้วยครับ หน้าผากก็มี หลังก็นวด หมอนวดแปลกใจที่ผมไม่เคยนวดแบบนี้มาก่อน แล้วบอกผมว่า

“อีกหน่อยก็จะติดใจ และไปนวดแบบนี้อีกค่ะ”

จริงๆ สบายนะครับ แต่บางจุดที่เจ็บต้องบอกเขา เพราะศอกทิ่มลงไปกล้ามเนื้อ ถ้าแรงๆมันก็เจ็บได้นา
ขืนใช้มือนวด บีบอย่างเดียวก็ต้องเมื่อยมือซิ

ใครมีประสบการณ์การนวดแบบผม ก็นำมาเล่าสู่กันฟัง ว่าสบายจริงหรือเปล่า?

ภาพประกอบขอขอบคุณ
http://www.relax-land.com/detail.php?d_id=21 ครับ