คดีแรก… กับการว่าความ

หากไม่นับการเก็บคดีช่วงเดือนพ.ย-ธค 52 ที่ผ่านมาตามศาลต่างๆ ที่ผมตะลอนๆไปทุกวัน วันละ 1 คดี 2 คดี บางทีก็ไม่ได้เลยซักคดี ช่วงนั้นเป็นประสบการณ์ที่ดีครับ ผมเจอเพื่อนใหม่ๆ(ส่วนใหญ่เป็นเด็กกว่านะ) ได้มีโอกาสพบกับท่านผู้พิพากษาหลายๆท่าน ซึ่งหลายๆท่านก็ใจดีมาก

การเก็บคดีนี้เพื่อไว้เป็นคุณสมบัติในการสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาหรืออัยการผู้ช่วยในอนาคต หากสอบเนติบัณฑิตตัวสุดท้ายผ่าน

วันนี้ถือเป็นครั้งแรกที่มีคดีของตัวเอง เป็นคดีที่เริ่มทำตั้งแต่การร่างคำร้อง บัญชีระบุพยาน บัญชีเครือญาติ คำแถลงขอประกาศหนังสือพิมพ์ เป็นต้น(ทำไปถอนหายใจไป ทำไมต้องเป็นคดีนี้ด้วย) เป็นคดีเฉพาะกิจเพราะเกี่ยวข้องกับ “แม่” บุคคลที่ผมรักและเทิดทูนที่สุด

หากจ้างคนอื่นทำ นอกจากจะเสียค่าใช้จ่ายโดยไม่จำเป็น ก็ดูจะดูถูกความสามารถตัวเองเกินไป และแม่ก็คงอยากให้ผมทำด้วยตัวเองเช่นกัน

ศาลนัดไต่สวนวันนี้ ที่ศาลแพ่ง ผมระบุคุณพ่อเป็นพยานหนึ่งปาก สำคัญที่สุดคือ เอกสารที่ส่งศาลเมื่อวันยื่นคำร้อง วันนี้ต้องเอาตัวจริงมาทั้งหมดครับ เพราะหลักในเรื่อง พยานหลักฐาน “ ศาลจะรับฟังต้นฉบับเอกสารเท่านั้น ไม่รับฟังสำเนา เว้นแต่จะเข้าข้อยกเว้น......”

ใช้เวลาประมาณ 10 นาที หลังจากเข้าห้องพิจารณา ผมงงครับ เตรียมคำถามมาเต็มที่ ไม่มีอาการประหม่าแต่อย่างใด แต่ทำไมเสร็จเร็วจัง(ศาลท่านดูจากคำร้องที่ผมเขียน และต้นฉบับที่นำมาสืบแล้วก็ถามคุณพ่อครับ ผมช่วยแนะนำคุณพ่อบ้าง แค่นั้นเอง)

แต่งครุยทนายหล่อ อย่างเดียวเลย 555

ก็อยากจะบอกว่า ทุกบ้านจะต้องผ่านคดีนี้ครับ ถ้ามีใครซักคนจากไป หากเราต้องการรักษาสิทธิ ก็ต้องดำเนินกระบวนการทางศาลขอให้ศาลมีคำพิพากษา(แม้จะมีเงินในบัญชีเพียงแค่ 1000 บาท แต่ถ้าไม่มีคำสั่งศาลตั้งผู้จัดการมรดก ก็ไม่สามารถแตะต้องบัญชีนั้นได้เลยครับ)

เสร็จเร็วกว่าที่คาด แม่อาจจะช่วยเหลือผมและครอบครัวเราก็ได้

ขอบคุณครับแม่

รูปภาพ ขอขอบคุณ http://law.tu.ac.th/lct/law/lawgood.htm