สาระแน(จัง)

วันนี้นัดกับเพื่อนๆไปที่งานถ่ายรูปรับปริญญารุ่นน้องของมัน ส่วนผมถือโอกาสมาหาเพื่อนด้วยเพราะนานๆทีจะได้เจอกัน(การมาของผม เป็นการสาระแนคงไม่ผิดนัก ) ส่วนการดูสาวถือเป็นผลพลอยได้ พูดไม่ทันขาดคํา ตั้งแต่เริ่มเข้ามหาวิทยาลัยก็เริ่มมีบาดแผลเต็มตัวซะแล้ว(ตกหลุมรัก)

สาวๆแต่ละคนก็แต่งหน้าแข่งกันสวย ก็แน่ล่ะครับนี่เป็นงานที่สําคัญของพวกเธอ อยากได้รูปออกมาสวยก็ต้องแต่งตัวกันหน่อย ตามภาษิตว่าไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง ส่วนผู้ชายผมว่าคงไม่ต้องแต่งตัวมากแค่เซ็ทผมก็น่าจะเพียงพอ

ถูกร้านขายน้ำยอมแมวขายแก้วละ10 บาท ทราบจากสาวน้อยที่ขายน้ำ(น่ารัก)ในร้านถัดมาว่า ทางมหาวิทยาลัยให้ขายแก้วละ 5 บาท(ใครไประวังโดนหลอกล่ะ)

เพื่อนอีกคนตามมาสมทบ พามากินข้าวที่ใต้หอจุฬา ถูกใจพวกผมทุกคนแน่นอนเพราะอร่อย เยอะแถมถูกอีกต่างหาก สะใจชนชั้นกรรมกรผู้ใช้แรงงานอย่างพวกผมโดยแท้เลย

หลังจากเสร็จธุระก็เลยชวนไปดูหนังกันในช่วงค่ำ ผมเองก็ไม่ได้ดูหนังมานานแล้วเหมือนกัน จึงเป็นโอกาสที่จะทันยุคทันสมัยกับเขาบ้างว่า เรื่องนี้ข้า(กู)ดูแล้วเว้ย!!!

ดูเรื่อง Batman Begin ส่วนรายละเอียดคงไม่ขอเล่า กลัวเสียอรรถรสแต่ขอรับประกันว่า คุ้มค่ากับเงินที่เสียไปทุกบาททุกสตางค์ มี 4 ดาวให้เต็ม 4 ดาวครับ

ที่ดีที่สุด คงเป็นการที่ได้มาเจอเพื่อนซี้ที่คุยอย่างไรก็ถูกคอ(บีบคอกันทุกที) เอ้ย ไม่ใช่!!! หมายถึง การที่คุยกันได้ทุกเรื่องโดยที่สามารถแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา ทั้งการแสดงออกโดยคําพูดและทางความคิดโดยไม่มีการเสแสร้ง อยู่ด้วยแล้ว คุณ คือ ตัวคุณมากที่สุด เรียกว่าอ้าปากก็เห็นลิ้นไก่คงไม่ผิดนัก

ปฎิเสธไม่ได้การแบ่งพรรค แบ่งพวก แบ่งฝูง ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไรนัก แม้เราจะพยายามให้เพื่อนๆทุกๆคนทั้งใหม่และเก่า เสมอภาคเท่าเทียมกัน แต่ย่อมที่จะมีเรื่องบางเรื่องหรือพฤติกรรมบางอย่างที่คุณ ไม่อยากเล่าหรือแสดงออกให้หลายๆคนเห็น บางทีคําตอบอาจเป็นระยะเวลา แต่ผมว่าที่ตรงที่สุดคงเป็นความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ความพึงพอใจ และอีกหลายๆปัจจัย

สําหรับผมเป็นแบบนี้แหละ แล้วคนอื่นๆมีข้อคิดอย่างไรบ้าง อยากรู้?????